Przejdź do treści głównej

Godne życie po śmierci rodziców? To możliwe dzięki Kręgom Wsparcia. Obejrzyj historię Kamili

Kamila ma niepełnosprawność intelektualną. Jej rodzice nie żyją, siostra mieszka w Rzeszowie. Kobieta wiedzie normalne życie: mieszka w swoim domu, uczy się zawodu krawcowej, otrzymuje też wsparcie od asystentek w codziennym funkcjonowaniu. Obecne niezależne życie Kamili jest możliwe, dzięki Kręgowi Wsparcia PSONI w Jarosławu. Kręgi Wsparcia istnieją w ośmiu miejscowościach w Polsce i tworzą pilotażowy model pn. „Bezpieczna przyszłość osób z niepełnosprawnością intelektualną”.

Model Bezpiecznej przyszłości jest kompleksową koncepcją wsparcia środowiskowego osób z niepełnosprawnością intelektualną w ich miejscu zamieszkania – społeczności lokalnej. Propagują godne i niezależne życie osób z niepełnosprawnością intelektualną, są również realną odpowiedzią na zapisy Konwencji OZN o prawach osób z niepełnosprawnościami. Projekt Bezpieczna przyszłość koncentruje się na stworzeniu systemu wsparcia osób z niepełnosprawnością w ich naturalnym środowisku życiowym, jest więc szansą na proces deinstytucjonalizacji.

W każdej z 8 społeczności zostało utworzonych przez organizację pozarządową ok. 8-10 Kręgów Wsparcia wokół 10 osób z niepełnosprawnością intelektualną. Każda z tych osób wraz z rodziną lub asystentem opracuje swój plan na przyszłość, który uwzględnia m.in. aspekty finansowe, mieszkaniowe, związane ze stanem zdrowia i funkcjonowania w społeczności lokalnej. Przykładem funkcjonowania w Kręgu Wsparcia jest Kamila.

Więcej filmów możesz obejrzeć na profilu Kręgów Wsparcia na YouTube.com.


Projekt wspólnie realizują: Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną (Lider), Biuro Obsługi Ruchu Inicjatyw Społecznych BORIS,  Stowarzyszenie Tęcza, Uniwersytet Warszawski. Na poziomie lokalnym w 8 społecznościach partnerami są: Stowarzyszenie Horyzont, Gmina i Miasto Goleniów, Powiat Jarosławski, Powiat Olsztyński, Powiat Ostródzki, Gmina Nidzica, Gmina Miasto Elbląg, Gmina Suwałki, Gmina Miasta Gdańsk.

Więcej na stronie projektu: kregiwsparcia.pl.

 

Komentarz

  • Nigdy nie otrzymałe pomocy publicznej
    Cyprian Bolda
    12.06.2020, 08:02
    estem osobą ze znaczną, sprzężoną dysfunkcją wzroku i słuchu. Swoją niepełnosprawność zaakcptowałem wcześne, bo już w wieku 11 lat - 1971 roku. Owa akceptacja nastąpiła w ramach szkolnej wycieczki zwiedzania Muzeum Zagłady w Oświęcimiu. W pomieszczeniach krematorium Przewodnik - Kustosz informował nas nastolatków, że "do gazu" Niemcy w pierwszej kolejności kierowali osoby chore w sędziwym wieku, oraz niepełnosprawne. Rażąco - powalająca ponurość tamtego miejsca na zawsze utkwiła w mojej pamięci. Wpłynęła na świadomość: - Co może uczynić zła istota - polityk, funkcjonariusz bezbronnemu człowiekowi i na to, że moje życie bez wzroku i słuchu w otoczeniu pazernych karierowiczów, którzy czerpią przyjemność z niszczenia innych nie będzie łatwe, Pomocowe zadania powiatu, które są obowiązkiem ujętym w art. 69 Konstytucji RP o treści: "Osobie niewidomej starosta udziela zgodnie z art. 12a ustawy z 27 sierpnia 1997 r. pomocy w przysposobieniu do pracy przez samozatrudnienie" - w branży turystycznej. Obowiązkiem ustanowionym w treści art. 27 pkt 1, lit. (f), ratyfikowanej 6 września 2012 r. Konwencji ONZ o prawach ON z treścią: "Starosta uznaje prawo osoby ze znaczną niepełnosprawnością do pracy na zasadzie równości z innymi osobami. Obejmuje to prawo zarabianie na życie przez popieranie samozatrudnienia" - w branży turystycznej. Art. 35a ust.1 ustawy z 27 sierpnia.1997 r. nakłada na starostę obowiązki wobec wykluczonego przez uznaniowość - cytuję: "Do zadań powiatu należy: Opracowywanie i realizacja, zgodnych z powiatową strategią dotyczącą rozwiązywania problemów społecznych programów działań na rzecz osoby niepełnosprawnej w zakresie rehabilitacji zawodowej i zatrudniania, oraz przestrzegania praw osoby niepełnosprawnej. Współpraca z instytucjami administracji rządowej i samorządowej w opracowywaniu i realizacji programów, o których mowa w Ustawie; Podejmowanie działań zmierzających do ograniczania skutków niepełnosprawności. Przyznawanie środków, o których mowa w art. 12a ustawy. Doradztwo organizacyjno - prawne i ekonomiczne w zakresie działalności gospodarczej podejmowanej przez osobę niepełnosprawną." Pozbawiony moźliwości zarabiania na życie wymagam zasady: - uwzględnienia przez urząd interesu strony, która we wniosku o przyznanie pomocy przedstawiła prawdę obiektywną; - zaufania do przestrzegania obowiązujących w Polsce praw osoby z niepełnosprawnością; - czynnego udziału w postępowaniu; - ugodowości; - dwuinstancyjności. Nienawiść, pogarda z poniżaniem uruchamia się u funkcjonariusza, gdy choć raz w żuciu wystąpimy z wnioskiem o przyznanie systemowej pomocy - cytuję: "Pieniędzy z PFRON nie ma i nie będzie; Są inni wnioskodawcy w większej potrzebie, a u pana niepełnosprawności nie widać: Nie ma pan kwalifikacji do przyznania pomocy ze środków PFRON, Wsparcie PFRON panu zaszkodzi - nie pomoże; Pomoc ma charakter uznaniowy - nie obligatoryjny; Nie ma pan poręczycieli: Jak się nie podoba to po co składa wniosek; Nie otrzymał pan decyzji, bo nie odbiera tradycyjnej poczty" itd.

Dodaj odpowiedź na komentarz

Uwaga, komentarz pojawi się na liście dopiero po uzyskaniu akceptacji moderatora | regulamin

Powiązane filmy

Prawy panel

Wspierają nas