8. Przestrzeń rekreacyjna, obiekty sportowe

Rozdział publikacji: Projektowanie dla wszystkich

Miasto przyjazne dla wszystkich to także miejsca rekreacji i aktywnego wypoczynku dla wszystkich jego użytkowników. Obiekty sportowe i rekreacyjne ze względu na swoją naturę stanowią atrakcję dla bardzo różnorodnej grupy użytkowników, począwszy od dzieci, poprzez osoby w podeszłym wieku oraz grupy osób z różnymi dysfunkcjami fizycznymi. Dlatego też przy założeniach projektowych, oprócz wytycznych dotyczących charakteru i przeznaczenia obiektu, należy wziąć pod uwagę tę różnorodność grup wiekowych oraz możliwości psychofizyczne przyszłych użytkowników.

Bardzo duża grupa osób o zróżnicowanych możliwościach rozpoznawczych przebywająca w tym samym czasie w jednym miejscu powinna otrzymać czytelną i jasną informację co do kierunku, w którym ma się udać i miejscu docelowym.
Dlatego bardzo ważne jest, aby w miejscach znajdujących się na drodze do obiektu (np. w środkach komunikacji miejskiej) zapewnić możliwość rozpoznania schematu organizacyjnego danego kompleksu budynków.

W przypadku dużych kompleksów lub obiektów sportowych typu hale, boiska, stadiony, w których bardzo często brak znajomości terenu, nieznajomość języka oraz silne emocje zaburzają możliwości rozpoznawcze, powinien być zapewniony czytelny i zrozumiały dla każdego system informacji o wejściach/wyjściach i drogach ewakuacyjnych.
Najłatwiejsze do identyfikacji są informacje graficzne, które w przypadku paniki i zamieszania mają bardzo duże znaczenie w rozpoznawaniu drogi czy kierunku.
Graficzne przedstawienie informacji to przede wszystkim tekst, symbole i piktogramy, rysunki, mapy, fotografie, modele i diagramy. Innym łatwym do odczytania sposobem lokalizacji w przestrzeni są dominanty, punkty charakterystyczne, względem których można określić swoją pozycję w dużym obiekcie.

8.1. Lokalizacja, dostępność

• należy zapewnić odpowiednią ilość miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych w zależności od wielkości obiektu, oraz dostosować do wymagań ustalonych w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu ( Ustawa Prawo Budowlane Dz.U.  nr 75, poz. 690, rozdz. 3)
• główne wejścia/wyjścia do obiektu typu: stadion, hala sportowa powinny być czytelnie oznaczone kontrastowym kolorem i/lub podświetlone oraz widoczne ze znacznej odległości,
• drogi ewakuacji powinny być czytelnie oznakowane przy równoczesnym zastosowaniu dublowania sygnałów (opisowe, dźwiękowe) i przy zastosowaniu symboli,
• system informacji o obiekcie powinien być rozstawiony w łatwych do lokalizacji sektorach obiektu, ułatwiając orientację i poruszanie się,
• układy kierunkowe w dużych kompleksach lub obiektach powinny być czytelnie oznakowane w sposób numeryczny i/lub alfabetyczny oraz kolorystyczny (np. strefa niebieska, zielona itp.),
• w przypadku obiektów, w których przepływ użytkowników jest zautomatyzowany (bramki wstępu), powinien być zapewniony swobodny i czytelnie oznakowany dostęp dla osoby poruszającej się na wózku,
• powinien być zapewniony łatwy dostęp do obiektu dla osób poruszających się na wózkach oraz możliwość wyboru miejsca i samodzielnego dotarcia tam,
• szatnie w obiektach sportowych powinny być łatwo dostępne dla osoby siedzącej na wózku inwalidzkim,
• strefy tranzytowe w kompleksach sportowych lub strefy zakazanego dostępu (np. pomieszczenia tylko dla obsługi) powinny być jasno i czytelnie oznakowane,
• w przypadku dużych obiektów i kompleksów sportowych powinien być zapewniony dostęp do informacji o topografii obiektu, drogach dostępu i punktach charakterystycznych ułatwiających lokalizację, np. w postaci map z systemem elektronicznym,
• automaty samoobsługowe różnych typów powinny być dostępne w obsłudze dla osoby poruszającej się na wózku inwalidzkim.

8.2. Organizacja przestrzeni

• w przypadku dużych obiektów, typu hale sportowe, zaplecze techniczne takie jak toalety, punkty informacyjne i punkty pomocy powinny być czytelnie oznaczone i łatwe do lokalizacji,
• urządzenia i sprzęty sportowe w zależności od swojego przeznaczenia powinny być łatwo dostępne dla osób poruszających się na wózkach,
• w przypadku obiektów typu baseny, sauny, łaźnie, w których ryzyko poślizgnięcia jest bardzo duże, należy stosować antypoślizgowe nawierzchnie,
• w przypadku miejsc dla osób niepełnosprawnych znajdujących się na widowni należy uwzględnić parametry użytkownika siedzącego na wózku i zapewnić mu swobodę kontaktu wzrokowego z widownią,
• wskazane jest, by przy stanowiskach kasowych w dużych obiektach i kompleksach zapewnić możliwość tymczasowej organizacji przestrzeni w zależności od zmieniających się warunków (np. oddzielenia grup oczekujących w kolejce od reszty oczekujących osób),
• w przypadku dużych kompleksów informacja słowna (np. opisy, mapy) powinna być w co najmniej dwóch językach,
• w dużych kompleksach sportowych, w których znajdują się miejsca typu sklepiki z pamiątkami czy bufety i restauracje, należy przewidzieć wystarczająco dużo miejsca na swobodną komunikację osób poruszających się na wózkach czy matek z małymi dziećmi,
• w przypadku miejsc, w których znajdują się telefony publiczne, należy zapewnić barierę dźwiękoszczelną,
• oświetlenie obiektów sportowych powinno być dobrane w taki sposób, aby zapewnić możliwie jak największy komfort oglądania spektaklu z każdego punktu na widowni.