Przyznanie stopnia niepełnosprawności na stałe. Jak się o to starać?

Moi synowie mają 32 i 25 lat, od dziecka stopień znaczny. Powód zespół Aspergera, z zespołem natręctw oraz nałożoną schizofrenią rezydualną. Obaj wymagają opieki, ponieważ nie komunikują się z otoczeniem, wymagają pomocy przy zwykłych czynnościach. Od lat mają przyznaną grupę czasowo. Jestem tymi komisjami bardzo zmęczona, ponieważ trudno z nimi gdziekolwiek dojechać, obecnie mam 55 lat i nie mamy rodziny, która mogłaby pomóc gdyby mnie zabrakło. Oni sami nie są w stanie niczego załatwić, ponieważ unikają kontaktu z ludźmi i nie potrafią zadbać o sprawy urzędowe. Czy w takim wypadku nie mogę prosić o to, aby grupa była na stałe? Oni na komisjach nie chcą nic mówić, po prostu nie wiem, na ile starczy mi sił, a oni sami, jeżeli nie dopilnują terminów, zostaną bez zasiłku pielęgnacyjnego. Proszę o poradę.

Szanowna Pani,

W sytuacji jaką Pani opisuje, ja postępuję następująco. Składa się wniosek zaznaczając w nim, że wnosi się o przyznanie orzeczenia na stałe. Następną czynnością jest bardzo dokładne opisanie funkcjonowania osoby we wszystkich sferach jej codziennego funkcjonowania. Jest to praca żmudna i wymaga pisania o swoich dzieciach rzeczy tych najbardziej bolesnych, tzn. jak i gdzie sobie nie radzą w życiu. To wszystko należy poprzeć dokumentacją (medyczną, psychologiczną). Ważne jest co wynika z dokumentacji. Jakie są rokowania na przyszłość. Wykracza się wtedy treścią swojego opisu poza druk wniosku, którego wzór otrzymujemy z Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności.   

Ważne jest, aby ktoś, kto zna się na orzecznictwie o niepełnosprawności, sprawdził przygotowany wniosek i załączone do niego dokumenty.    

Nie zawsze zespół orzeczniczy przychyli się do naszego wniosku. Wtedy pozostaje droga odwoławcza. Sprawa może zakończyć się dopiero w sądzie.

Z poważaniem,

dr Michał Urban, radca prawny