Przejdź do treści głównej
Lewy panel

Wersja do druku

Nowe informacje o reformie systemu orzekania. Minister Wdówik wystąpił w Senacie

11.02.2021
Autor: Beata Dązbłaż, fot. archiwum Integracji
Źródło: inf. własna
Paweł Wdówik w garniturze i pod krawatem

Dwa stopnie niepełnosprawności oparte o cztery kluczowe filary oceny, orzekanie od dzieciństwa stopnia niepełnosprawności oraz powstanie Krajowego Centrum Orzeczniczego z oddziałami terenowymi – to niektóre z założeń nowego systemu orzeczniczego, nad którymi pracuje obecnie rząd.

O głównych założeniach nowego systemu mówił podczas posiedzenia senackiej Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej 10 lutego 2021 r. Paweł Wdówik, Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych.

Ku niezależnemu życiu

- Cel jest taki, żeby orzeczenie było możliwie najbardziej precyzyjne, czyli mówiące nam możliwie dużo o zakresie wsparcia, jakiego osoba z niepełnosprawnością potrzebuje w celu wyrównywania jej szans w funkcjonowaniu społecznym, zawodowym, rodzinnym – w niezależnym życiu – mówił minister Paweł Wdówik.

Podkreślił, że celowo używa takich określeń „z innej bajki”, jak niezależne życie, którymi dotychczas nie posługuje się polskie prawodawstwo, postrzegające dotąd niepełnosprawność w kategoriach deficytu i konieczności przywracania człowiekowi sprawności.

Nowe rozwiązania mają traktować niepełnosprawność jako stan, który odpowiednio skompensowany daje szansę na niezależne życie, na pełny udział w życiu społecznym i pozwoli osobom z niepełnosprawnością funkcjonować bardziej jako m.in. płatnicy podatków niż biorcy świadczeń.

To wpisuje się w szerszy kontekst, jakim jest program Dostępność Plus, gdzie traktuje się osoby z niepełnosprawnością jak obywateli, którzy chcą żyć tak jak wszyscy, a nie jak tych, nad którymi należy się pochylić i udzielić niezbędnej pomocy.

Podejście konwencyjne

- Kolejnym krokiem jest „Strategia na rzecz osób z niepełnosprawnością 2020-2030”, nad którą pracowaliśmy intensywnie i jest przygotowana do przyjęcia przez Radę Ministrów. Jest to kompleksowy dokument pokazujący to zupełnie nowe podejście, i orzecznictwo w tę strategię się wpisuje. Kierunkiem zasadniczym jest Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych – mówił Paweł Wdówik.

- Chcemy, żeby orzecznictwo tak właśnie postrzegało osobę, jako funkcjonującą w możliwie szerokim spektrum społecznym – dodał. – Dlatego będziemy w orzecznictwie stosować ten podstawowy mechanizm orzekania o niepełnosprawności, w sensie jej stopnia, jako tym głównym mierniku, ale do tego będziemy mieć cztery dodatkowe wymiary orzekania: o zdolności do pracy, zdolności do samodzielnego życia, potrzebach edukacyjnych i wymiarze funkcjonowania społecznego, rodzinnego.

Zniknie także dotychczasowa zasada, że do 16. roku życia nie orzeka się stopnia niepełnosprawności. W nowym systemie planuje się orzekanie stopnia od samego początku.

Nowa, niezależna struktura

Powołane zostanie Krajowe Centrum Orzecznicze, podległe ministrowi ds. zabezpieczeń społecznych, oraz jego terenowe oddziały. Będzie możliwość orzeczenia się w miejscu zamieszkania.

Jak podkreślił Pełnomocnik, niezależność tej struktury ma gwarantować obiektywizm oceny.

Prawa nabyte

Minister Wdówik podkreślił, że chce rozwiać wszelkie niepokoje i obawy dotyczące praw nabytych.

- Nic nikomu nie zostanie zabrane. Jeśli ktoś ma orzeczenie na stałe i z niego wynikają konkretne rozwiązania, to dalej ta osoba będzie je posiadać. Chyba że sama uzna, że chce się orzec z jakiegoś powodu w nowym systemie. Nie ukrywam, że nowe narzędzia wsparcia chcemy wiązać już z nowym systemem – mówił Pełnomocnik. – Prawa nabyte są i będą, i nic nie będziemy nikomu zabierać – podkreślił.

Zaznaczył też, że celem nowego systemu jest podkreślenie podmiotowości osób z niepełnosprawnością, aby pomoc była skierowana bezpośrednio do samych osób, a nie ich opiekunów.

- To jest oczywiste, że są sytuacje, gdzie obecność opiekuna jest stale konieczna i nie jest tak, że chcemy coś zabrać opiekunom – zaznaczył jednak.

Co z poradniami?

Podczas dyskusji senatorowie pytali ministra przede wszystkim o to, kiedy będą mogli zapoznać się z projektem dotyczącym nowego systemu orzekania oraz o rolę poradni psychologiczno-pedagogicznych w nowym porządku.

- Strach, który teraz pojawił się w poradniach, jest winą rządu. Nikt nie wie, jak ma działać system. MEiN wysłał do poradni do konsultacji projekt dotyczący edukacji włączającej, a przecież to musi być spójne. W ten sposób wzbudzacie państwo naturalny niepokój – mówiła senator Krystyna Szumilas.

- Rola poradni nadal będzie bardzo duża, bo samo orzeczenie o niepełnosprawności będzie zawierać tylko zasadnicze elementy wskazujące na potrzebę wsparcia – tłumaczył minister. – Poradnie nie będą wyłączone z tego procesu, nadal będą robić to, co teraz. Centrum Orzekania, powiedzmy na moim przykładzie, powie: „niezdolność do czytania i pisania”, a poradnia wskaże narzędzia wsparcia.

Od kiedy nowe przepisy?

Senator Jan Filip Libicki pytał o czas, kiedy będą wdrożone zmiany.

- Chciałbym, aby do końca tego roku ta ustawa była uchwalona. Zakładamy dwa lata okresu przejściowego. W tym okresie będą obowiązywały dotychczasowe przepisy. Zatem 2024 rok to czas, kiedy mogłoby zacząć obowiązywać nowe orzecznictwo – powiedział minister Wdówik.

Zaznaczył jednak, że są to terminy z założeniem dużego marginesu, ze względu na brak wiedzy obecnie, z jakimi poprawkami ustawę przyjmie Sejm i Senat.

- Mogę w tej chwili powiedzieć, że wystąpię do premiera o możliwość upublicznienia większej części projektu, ale jak państwo zauważyliście wcześniej, konsultacje w momencie, gdy toczą się prace, mogłyby sprawić, że nie ruszylibyśmy ani na krok – zaznaczył.

Prace ministerialnego zespołu nad reformą orzecznictwa zakończyły się w styczniu 2021 r.

Projekt trafi do premiera

- Obecnie przystępujemy do badań, które mają wystandaryzować narzędzia, jakie będą używane do przeprowadzenia oceny funkcjonalnej osób orzekanych, w taki sposób, żeby te wartości punktowe, wynikające z klasyfikacji ICF, były dopasowane do warunków w Polsce – powiedział Paweł Wdówik.

Potem projekt wraz z powyższą analizą zostanie przedstawiony premierowi, a potem nastąpią konsultacje publiczne.

Kiedy wyrównanie świadczeń?

Senator Magdalena Kochan, wraz z senatorem Markiem Plurą, pytali ministra, kiedy nastąpi realizacja wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 2014 r., który nakazywał zrównanie świadczeń opiekunów osób z niepełnosprawnością, niezależnie od wieku, od którego występuje niepełnosprawność.

Pełnomocnik odpowiedział, że nie będzie to możliwe w tym roku, ale uzależnione jest to od nowego systemu orzecznictwa.

- Z bólem przyznaję, że to źle, że przez tyle lat tego nie załatwiliśmy, i tym gorzej, że jeszcze w tym roku tego nie załatwimy. W pełni się zgadzam, że jest to rzecz, która się domaga wyrównania – podkreślił.

Komentarz

  • brawo Wdówik
    Marecki
    12.02.2021, 19:30
    Pan Minister Wdówik, sam doświadczając ciężkiej niepełnosprawności bardzo dobrze zna i czuje sytuacje w środowisku ON. Zarówno te normalne jak i te - niestety bardzo liczne, patologiczne. I chwała mu za to, że nie chowa głowy w piasek, tylko patologie nagłaśnia i piętnuje. Z tego powodu spotyka Go hejt, ale bierze to na klatę i nie ulega. I tym zyskuje uznanie PRAWDZIWYCH O.N. Oby się nie uląkł i oby nie odpuścił. Życzyć Mu należy by miał determinację zawalczyć ze spadkiem zatrudnienia ON powodowanym rozbudową świadczeń socjalnych dla osób biernych zawodowo przy równoległym mnożeniu pułapek zniechęcających do aktywności zawodowej, co skutkuje m.in. udokumentowaną (raport PFRON z 2017 r.) 84% niechęcią niepełnosprawnych nie tylko do pracy, ale i do szukania pracy. Wśród tych pułapek można wyróżnić: 1). Pułapkę orzeczniczą - skutkującą odbieraniem orzeczeń o niepełnosprawności i/lub orzeczeń o niezdolności do pracy, co skutkuje utratą konkurencyjności z tyt. pozbawienia wsparć dla pracodawców ON oraz pozbawieniem pracującej ON świadczenia rentowego. 2). Pułapkę rentową - czyli limity dorabiania po przekroczeniu, których renta jest pomniejszana lub zawieszana), co skutkuję lękiem ON, że dobrze wykonywaną i wynagradzaną pracą spowodują zagrożenie dla świadczenia rentowego. 3). Pułapkę zdrowotną - skutkującą obowiązkiem pracy ON aż do osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego, mimo dużych ubytków zdrowia, sprawności i/lub sił co skutkuje lękiem o dożycie tego wieku jako takiej kondycji i skorzystania z emerytury. 4). Pułapkę zatrudnieniową - czyli działające na niekorzyść ON, uprawnienia do umowy na czas nieokreślony wg art. 25-1 Kodeksu Pracy mimo posiadania terminowego lub na stałe orzeczenia o niepełnosprawności, co skutkuje niepodpisywaniem z ON np. trzeciej umowy na czas określony i rozwiązaniem stosunku pracy. Likwidacja powyższych wymaga śmiałych i niekonwencjonalnych decyzji np.: Ad. 1. Gwarancję utrzymania posiadanego orzeczenia o niezdolności do pracy lub orzeczenia on niepełnosprawności przez cały okres zatrudnienia na umowę o pracę z opłacanymi składkami na ubezpieczenia społeczne - co jest możliwe przez odpowiednie zmiany w ustawach orzeczniczych oraz uznanie, że praca jest najwyższą formą rehabilitacji, co uzasadnia zwolnienie ON pracujących legalnie z konieczności stawania na komisje orzecznicze w czasie zatrudnienia. Ad. 2. Zaniechanie ograniczania wysokości zarobkowania przez osoby niepełnosprawne posiadające świadczenie rentowe poprzez likwidację zapisów o limitach przychodu we wszystkich ustawach rentowo-emerytalnych - po przekroczeniu których renta jest zmniejszana lub zawieszana. To uwolni inwencję i ambicje dla podnoszenia kwalifikacji celem uzyskania lepiej płatnej pracy, i pozbawi lęku, że wyższe wynagrodzenie pogorszy ich sytuację finansową. Wszak renta - co najwyżej, rekompensuje wydatki ON na leki, leczenie, rehabilitację i niezbędną pomoc innych. Na zapewnienie normalnego, bezstresowego życia - w dobie niestabilności sił i zdrowia pracujących ON, niezbędnym jest uzupełnianie pracą zarobkową dochodów z renty. Ad. 3. Wprowadzenie prawa do przejścia na wcześniejszą emeryturę dla pracujących osób niepełnosprawnych - przez to pracujące ON pozbędą się lęku, że zbyt długa praca pozbawi ich resztek zdrowia i sprawności na starość. Ad.4. Likwidację pułapki zatrudnieniowej - poprzez wyłączenie pracowników niepełnosprawnych (na ich wniosek lub za ich zgodą), spod wymogów przepisu Kodeksu Pracy art. 25(1) § 1 skutkującego koniecznością zawarcia bezterminowej umowy o pracę po drugiej umowie na czas określony. Obecnie każde orzeczenie o niepełnosprawności czy niezdolności do pracy - terminowe lub bezterminowe, można zmienić (a nawet w całości unieważnić) decyzją administracyjną. To zaś skutkuje dla pracodawców utratą wsparcia - w formie ulg we wpłatach na PFRON lub dofinansowania do wynagrodzeń takich osób, albo utratą uprawnień związanych z posiadaniem odpowiednio wysokiego wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Pracodawcy, nie chcąc ryzykować ww. wolą zwalniać niepełnosprawnych niźli przedłużać z nimi umowy terminowe - by nie wiązać się umowami o pracę na czas nieokreślony. W ten sposób ‘przywilej’ zawarty art. 25(1) § 1 działa na niekorzyść samych zainteresowanych, gdyż dla ON lepszym jest praca na wiele umów na czas określony, niźli nie mieć pracy w ogóle. MAJĄC NA UWADZE, ŻE PRACA ZAROBKOWA JEST NAJLEPSZĄ I SPOŁECZNIE AKCEPTOWANĄ WIZYTÓWKĄ O.N. CAŁE ŚRODOWISKO TAKICH OSÓB WINNO WSPIERAĆ PANA MINISTRA W POWYŻSZYCH DZIAŁANIACH.

Dodaj odpowiedź na komentarz

Uwaga, komentarz pojawi się na liście dopiero po uzyskaniu akceptacji moderatora | regulamin
Prawy panel

Wspierają nas