Praca na akord
Chciałam zapytać o pracę w akordzie, mam stopień umiarkowany, pracuję jako szwaczka 7 godz. I choć nie wiem jak bym się starała, zawsze mam najniższą krajową i w tym jest premia, dopłata za dojazd oraz zapłata za 2 przerwy. Muszę pisać ile czego uszyłam, ale po co, jak zawsze jest to samo. Wiadomo że jestem niepełnosprawna i pracuje godzinę krócej i nie uszyję tyle co inni, którzy w ciągu tygodnia pracują 5 godz. więcej, bo mają 8 godz. pracy. I moje pytanie, czy niepełnosprawni nie powinni w tym wypadku mieć pensji stałej, że jak będzie podwyżka, to ją będzie można zobaczyć, a nie tylko najniższą krajową?
Szanowna Pani,
obowiązujące przepisy prawa nie zabraniają zatrudniania osób niepełnosprawnych w akordowym systemie wynagradzania za pracę.
System akordowy powinien opierać się na normach pracy i akordowych stawkach płacowych. System akordowy nie jest odrębnym systemem czasu pracy, lecz jedynie systemem wynagradzania pracownika. Innymi słowy, jest to sposób ustalania jego wynagrodzenia, który jego wysokość wiąże z osiąganymi przez pracownika rezultatami ilościowymi pracy. Ponieważ jest to sposób ustalania wynagrodzenia, toteż pracownik w dalszym ciągu korzysta z wszystkich innych praw pracowniczych (np. prawa do urlopu, odpowiedniego czasu pracy etc.). Normy pracy, stanowiące miernik nakładu pracy, jej wydajności i jakości, mogą być stosowane, jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy. Ustalane są przez pracodawcę. Akordowy system pracy nie został określony w sposób normatywny. Dlatego też jego ustalenie może nastąpić w drodze np. regulaminu pracy lub w układzie zbiorowym pracy. Pracodawca może uzgodnić także warunki wynagradzania pracownika pracującego w systemie akordowym w zawartej z nim umowie o pracę.
Przy ustalaniu norm pracy dla osób niepełnosprawnych pracodawca jest obowiązany zachować szczególne normy czasu pracy tych osób wynikające z ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. nr 123 poz. 776 z późn. zm.) oraz wymagania przepisów dotyczących minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo, a czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.
Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych.
Stosowanie wskazanych powyżej norm czasu pracy, nie powoduje obniżenia wysokości wynagrodzenia wypłacanego w stałej miesięcznej wysokości. Godzinowe stawki wynagrodzenia zasadniczego, odpowiadające osobistemu zaszeregowaniu lub zaszeregowaniu wykonywanej pracy, przy przejściu na normy czasu pracy, o których mowa wyżej, ulegają podwyższeniu w stosunku, w jakim pozostaje dotychczasowy wymiar czasu pracy do tych norm.
Ponadto, zgodnie z art. 16 ustawy o rehabilitacji, wskazanych powyżej norm, nie stosuje się:
- do osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz
- gdy na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę.
Możliwe jest więc złożenie wniosku przez Panią o 8-godzinny dzień pracy i 40-godzinny tydzień pracy, pracę w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych, pod warunkiem, że zgodę wyrazi na to lekarz.
Podstawa prawna: art. 15, 16 i 18 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn.: Dz. U. 2021, Poz. 573).
Z poważaniem,
Anita Siemaszko, prawnik