Mamy już dorosłą 24-letnią córkę. Wskutek okołoporodowego uszkodzenia urodziła
się z DPM, epilepsją, cechami autyzmu i uszkodzeniem centralnego systemu
nerwowego. Cukrzyca i psychozy przyplątały sie później. Chociaz córka chodzi i
ukończyla nawet licencjat ma za soba 16 pobytów w szpitalach w tym 6 w
psychiatrykach. Ma stałą I gr. inw.Nasze życie to koszmar,oboje z męzem tez
juz jesteśmy niepełnosprawni,z trudem dajemy córce radę. Stale różnorakie
poradnie,wydatki na lekarstwa,rehabilitację czy psy do dogoterapii , które na
okragło strzegą córkę przd zdrowymi ludźmi!! a tu 3 renty czy zasiłek średnio
po 540 zł. Wysprzedaliśmy juz wszystko co mieliśmy wartościowego a i tak
toniemy w długach. Nie chcemy juz tak dalej żyć i wegetować. Jeśli odejdziemy
to z godnościa wszyscy troje naraz.Mamy już dość wszelkich obiecanek rządu z
jednej strony a zaciskania pasa naszym kosztem z drugiej. W Unii Europejskiej
Panie Premierze niepełnosprawni żyją inaczej!!!,