Pfron twierdzi, że program był nieefektywny i nie pomógł w zwiększeniu
zatrudnienia przez osoby niepełnosprawne, więc proponuję przenieść środki na
program "Telepraca i student II". Pfron zapomina jednak o dzieciach
niepełnosprawnych, które również były ujęte w programie 'Sprawny dojazd'.
Jesteśmy rodzicami dziecka niepełnosprawnego (dziecięce porazenie mózgowe) i
decyzja Pfron pozbawiła nas ostatniej nadziei na zakup samochodu, który
pozwoliłby nam na bezproblemowy dojaz na leczenie i rehabilitację. Sytuacja ta
zwłaszcza dotyczy rodzin, które mieszkają na prowincji i by dojechać do
specjalistów muszą pokonać jednorazowo kilkadziesiąt kilometrów. Kondycję
finansową rodziny, w której jest dziecko niepełnosprawne (zwłaszcza
wielodzietnej), koszty leczenia i rehabilitacji oraz codzienne dojazdy i
całodobową opiekę nad dzieckiem zrozumieją tylko osoby, które to przeżyły. W
ubiegłym roku Pfron dopuścił do składania wniosków nawet osoby z umiarkowanym
stopniem niepełnosprawności, a w tym roku nie ma funduszy, więc może sposobem
na to byłaby ostrzejsza weryfikacja wniosków przez Pfron. Zwracamy się głównie
jako rodzice, by dano naszym dzieciom szanse na możliwie jak największe
usprawnienie i dostęp do specjalistów. To bardzo przykre, kiedy daje się
ludziom nadzieję, a później się ją odbiera, a największymi ofiarami kryzysu
zostają ci, którzy zostali tak okrutnie doświadczeni przez życie.