Moi drodzy, nie każdy wie, że pomysł o stopniowaniu świadczeń to postulat
stowarzyszeń rodziców, Ci sami ludzie starali się o to by nasza praca przy
dzieciach była liczona jako lata pracy. Są to ludzie, którzy nie pikietują pod
urzędami, tylko chodzą na posiedzenia rządu, składają swoje propozycje i
rozmawiają co jest możliwe do wykonania. Oni również mają poważnie uszkodzone
dzieci- też są leżące, też mają problemy z ich karmieniem, widzeniem,
słyszeniem. Ciągłe krzyki, że za mało nie rozwiąże żadnego problemu, natura
ludzka jest taka, że zawsze każdemu będzie za mało.
Moim zdaniem rozwiązaniem byłoby umożliwić tym "niepracującym" rodzicom,
dorobienia pewnej kwoty do świadczenia (np. zlecenia na kilka godzin, gdy
dziecko jest w szkole lub ośrodku) , jak np mają w tym momencie renciści (
jeśli się nie mylę jest to kwota 1700 zł)- sprawdza się, więc czemu nam nie
dać takiej możliwości, skoro praca na cały etat jest nieosiągalna w tym
momencie dla większości opiekunów niesamodzielnych dzieci,z uwagi głównie na
specjalne potrzeby naszych dzieci,oraz godziny pracy ośrodków. a z tych kilku
godzin pracy bez świadczeń mogłoby nie uzbierać się tyle ile oferuje państwo .
Nie czarujmy wiele matek dorabia gdzieś na czarno, bo nie mogą legalnie ( a
państwo traci składki, podatki).
Sama chętnie też poszłabym w takim układzie do pracy, żeby się zresetować od
czasu do czasu w innym otoczeniu . Myślę, że taką opcję też ktoś powinien
wziąć pod uwagę.
W gwoli ścisłości moje dziecko również jest leżące, z poważnym ubytkiem
słuchu, zaburzeniami widzenia,a karmienie nie jest bajką.
Komentarz
Moi drodzy, nie każdy wie, że pomysł o stopniowaniu świadczeń to postulat stowarzyszeń rodziców, Ci sami ludzie starali się o to by nasza praca przy dzieciach była liczona jako lata pracy. Są to ludzie, którzy nie pikietują pod urzędami, tylko chodzą na posiedzenia rządu, składają swoje propozycje i rozmawiają co jest możliwe do wykonania. Oni również mają poważnie uszkodzone dzieci- też są leżące, też mają problemy z ich karmieniem, widzeniem, słyszeniem. Ciągłe krzyki, że za mało nie rozwiąże żadnego problemu, natura ludzka jest taka, że zawsze każdemu będzie za mało. Moim zdaniem rozwiązaniem byłoby umożliwić tym "niepracującym" rodzicom, dorobienia pewnej kwoty do świadczenia (np. zlecenia na kilka godzin, gdy dziecko jest w szkole lub ośrodku) , jak np mają w tym momencie renciści ( jeśli się nie mylę jest to kwota 1700 zł)- sprawdza się, więc czemu nam nie dać takiej możliwości, skoro praca na cały etat jest nieosiągalna w tym momencie dla większości opiekunów niesamodzielnych dzieci,z uwagi głównie na specjalne potrzeby naszych dzieci,oraz godziny pracy ośrodków. a z tych kilku godzin pracy bez świadczeń mogłoby nie uzbierać się tyle ile oferuje państwo . Nie czarujmy wiele matek dorabia gdzieś na czarno, bo nie mogą legalnie ( a państwo traci składki, podatki). Sama chętnie też poszłabym w takim układzie do pracy, żeby się zresetować od czasu do czasu w innym otoczeniu . Myślę, że taką opcję też ktoś powinien wziąć pod uwagę. W gwoli ścisłości moje dziecko również jest leżące, z poważnym ubytkiem słuchu, zaburzeniami widzenia,a karmienie nie jest bajką.