Kto może odliczać wydatki na cele rehabilitacyjne

W zależności od tego kto poniósł wydatki może to być:
- osoba niepełnosprawna, albo
- podatnik, na którego utrzymaniu jest osoba niepełnosprawna, jeżeli w roku podatkowym dochód osoby niepełnosprawnej nie przekroczył kwoty 9120 zł (w całym 2008 r.). Przepisy zaliczają do tych podatników: współmałżonka, dzieci własne, przysposobione oraz dzieci przyjęte na wychowanie, pasierbów, rodziców, rodziców współmałżonka, rodzeństwo, ojczyma, macochę, zięcia i synową. Rachunki muszą być wystawione na osobę, która będzie odliczała ten wydatek.

Przykład:
Syn uległ wypadkowi i otrzymuje najniższą rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W całym roku jego dochód nie przekroczy 9120 zł. Ojciec może odliczyć wydatki na wózek, poduszkę przeciwodleżynową itd., ale rachunki muszą być wystawione na ojca.

Osoba, której dotyczy dany wydatek musi posiadać jeden z dokumentów:
- orzeczenie o zakwalifikowaniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności (wcześniej było to odpowiednio orzeczenie zaliczające do I, II albo III grupy inwalidztwa),
- decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową, albo rentę socjalną,
- orzeczenie o niepełnosprawności dziecka do 16 r. życia.

Jeśli w opracowaniu mowa jest o I lub II grupie inwalidztwa należy przez to rozumieć osoby posiadające orzeczenie:
- o znacznym stopniu niepełnosprawności lub o całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji albo o zaliczeniu do I grupy inwalidztwa,
- o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności lub całkowitej niezdolności do pracy albo o zaliczeniu do II grupy inwalidztwa.

Informacje o zasadach określania stopnia niepełnosprawności, niezdolności do pracy czy samodzielnej egzystencji można znaleźć w opracowaniu z serii „Poznaj Swoje Prawa” pt. „Niepełnosprawni - orzecznictwo rentowe i pozarentowe”.

Informacja pochodzi z portalu www.ngo.pl.