Przejdź do treści głównej
Lewy panel

Wersja do druku

Co z tą pracą? Doradźmy rządowi!

15.11.2017
Autor: Redakcja, fot. Freeimages.com/A. Greniuk/T. Przybyszewski
Trzy megafony na tle pomarańczowej ściany cegieł

Już 99 razy nowelizowano Ustawę o rehabilitacji. System wsparcia osób z niepełnosprawnością na rynku pracy wciąż jednak nie działa tak, jak powinien. To dobry moment na dyskusję o kierunku, w jakim powinien zmierzać. Wypowiedz się i Ty!

Na początku roku alarmowaliśmy o paradoksalnej sytuacji obserwowanej na rynku pracymamy najniższe od 25 lat bezrobocie i armię niepracujących osób z niepełnosprawnością. Obecnie bezrobocie w Polsce spadło jeszcze bardziej – do rekordowo niskiego dla ostatniego ćwierćwiecza poziomu 6,6 proc.

Owszem, w ostatnim roku lekko drgnęły statystyki zatrudnienia osób z niepełnosprawnością. Według GUS, aktywnych zawodowo jest blisko 30 proc. z nich, a PFRON dofinansowuje pensje już ponad ćwierć miliona pracowników.

Wciąż niestety jest to poziom daleki od średniej Unii Europejskiej, a zwłaszcza od statystyk należących do niej krajów, w których pracuje ponad 60 proc. osób z niepełnosprawnością (m.in. Szwecja, Finlandia, Austria). Różnica jest więc ogromna, a przecież w niczym nie ustępujemy społeczeństwom tych państw! Na czym więc polega problem?

Nadciąga 100. nowelizacja

Obecnie procedowana jest 99. nowelizacja Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, licząc łącznie z nowelami młodszej o sześć lat Ustawy o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej, która była początkiem nowego systemu wspierania osób z niepełnosprawnością w Polsce.

Kolejna nowelizacja będzie setną w kolejności. To dobry moment na dyskusję o kierunku, w jakim powinien zmierzać system wsparcia osób z niepełnosprawnością na rynku pracy. Czy działające obecnie metody się sprawdzają? Czy problem jest po stronie pracodawców, osób z niepełnosprawnością, pośrodku? A może to sam system zniechęca do podejmowania pracy, a z drugiej strony – do szukania pracowników z niepełnosprawnością?

Obawy, że problem tkwi jednak w systemie, wynikają m.in. z komentarzy Czytelników portalu, zebranych przez nas pod koniec lutego 2017 r. i złączonych w „10 barier rynku pracy”. Były to kolejno:

  1. podejście pracodawców,
  2. podejście pracowników,
  3. brak szacunku do pracy,
  4. brak wsparcia,
  5. wykształcenie,
  6. ambicje kontra rzeczywistość,
  7. z orzeczeniem zatrudnię,
  8. pułapka rentowa,
  9. rynek pracy w małej miejscowości,
  10. dostępność.

Podpowiedz rządowi!

To bardzo ważne głosy i często celne komentarze, które odbiły się szerokim echem w środowisku osób z niepełnosprawnością. My chcemy jednak pójść o krok dalej.

Kto wie lepiej, jak powinno wyglądać wsparcie na rynku pracy, niż same osoby z niepełnosprawnością? Czy system ich wspierania w zatrudnieniu powinien zasadzać się wciąż na tych samych zasadach? Jeśli nie, w jakim kierunku powinien iść?

Dlatego zwracamy się do Was, osób z niepełnosprawnością, a także do Waszych rodziców, opiekunów, pracodawców. Podpowiedzmy wspólnie rządowi, jak system wspierania zatrudnienia osób z niepełnosprawnością powinien wyglądać, co jest w nim najważniejsze, co zachować z obecnych przepisów, a co jest do zmiany lub usunięcia.

Chcemy do 30 listopada 2017 r. zebrać Wasze opinie, a także poprosić o nie przedstawicieli organizacji, zrzeszających osoby z niepełnosprawnością i działających na ich rzecz, i przesłać je decydentom.

Co dokładnie zrobimy?

Proponujemy Wam opisanie najważniejszych kwestii w trzech krótkich punktach (do ok. 1,5 tys. znaków). Pozwoli to przekazać skondensowane, konkretne informacje, co zwiększy możliwość wzięcia ich pod uwagę.

Wasze postulaty chcemy bowiem przesłać rządowi, resortowi pracy oraz Pełnomocnikowi Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych.

Wiemy, że dyskusjom o systemie wsparcia osób z niepełnosprawnością na rynku pracy towarzyszą duże emocje i wcale się temu nie dziwimy. Apelujemy jednak o tzw. parlamentarny język wypowiedzi oraz skupianie się na przyszłości i możliwościach. Opublikujemy jedynie merytoryczne uwagi, które nie będą nikogo obrażać.

Zdajemy sobie sprawę z tego, że nie wszyscy chcą występować pod nazwiskiem, dlatego gwarantujemy anonimowość. Postulaty podpisywać będziemy tylko imieniem, a nazwiska użyjemy jedynie wówczas, gdy autor sobie tego wyraźnie zażyczy.

Nasze zasady są więc bardzo proste

  1. Wskaż trzy najważniejsze sprawy do uregulowania,
  2. postulaty powinny być merytoryczne, opisane krótko „parlamentarnym” językiem,
  3. należy podpisać się swoim imieniem (gwarantujemy anonimowość) i ew. nazwiskiem (zamieścimy je, o ile sobie tego wyraźnie zażyczysz).

Wasze wypowiedzi, spełniające ww. warunki, otrzymane przez nas do 30 listopada 2017 r., prześlemy do Kancelarii Premiera, Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej oraz Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych. Opublikujemy je także na naszym portalu.

Uwagi można wpisywać w komentarzu pod tym artykułem lub przesłać nam mailem na adres: redakcja@niepelnosprawni.pl

Weź udział w dyskusji!

Nie pozwól, by inni decydowali za Ciebie!

Czekamy na Twoje postulaty!

Dodaj komentarz

Uwaga, komentarz pojawi się na liście dopiero po uzyskaniu akceptacji moderatora | regulamin

Komentarze

  • Niepel.epi
    Mario
    03.12.2020, 11:49
    Warto by bylo pamietac by niepelnosprawni z epi mieli umiarkowany stopien,by na komisjach powiatowych nie odbierano nanm przez niedanie umiarkowanego stopnia pracy na sprzataniu,dodatku do lekow drogich,pracodawcy w ZPCh nie pamietaja o nas na wigillie nie otrzymujemy prezentow na swieta , inni pracodawcy robia prezenty tak dlaczego, pracujemy za najmiejsze pieniadze i pracodawcy o nas zapominaja dllugoletnich pracownikach,osoby z epi by dopracowywaly wiek emerytalny, by to byl obowiazekZPCH w ilus procentach,przed 55 rokiem zwalniaja nas z padaczka nas nik nie chce zatrudniac na rynku otwartm,wyzysk ,
    odpowiedz na komentarz
  • nie ma pracy
    N
    01.12.2017, 09:48
    Pracodawcy nie są zainteresowani zatrudnianiem osób niepełnosprawnych 40 plus, nie ma pracy małych miejscowościach, a tak dużo się mówi ile to jest pracy dla ON, jest to porostu fikcja.Wszyscy porównują Warszawę inne duże miasta, a reszta małych miejscowościach w których nic się nie robi dla osób niepełnosprawnych.Kto mieszka na wsi i małych miejscowościach nie ma szans na normalne życie , jedynie być wiecznie bezrobotnym .Trzeba wprowadzić reformę dofinansowań dla pracodawców , i kontrole stanowisk pracy ON na których są zatrudniani. Nie wierzę że cokolwiek się zmieni oprócz ustaw .
    odpowiedz na komentarz
  • praca
    Perłka
    01.12.2017, 08:51
    Co powoduje ,że nie pracujemy to proste : idziemy do pracy zabiera nam się grupę, tak wiem skora praca to nie renta odezwą się głosy tylko jak życ za najniższą płacę przy wydatki na leczenie i rehabilitacje niestety sa wysokie , w pracy uważa bas się za gorszy gatunek uważa się niesłusznie ze mniej pracujemy mniej wydajnie ,a skoro mamy więcej urlopu to i mniej nas w pracy to bzdura przy naszych schorzeniach dajemy z siebie więcej a popełniamy błędy tak jak zdrowi, zimą dojazd do pracy to bardzo duże obciążenie a prac zdalnych brak. Są biura i prace w których można zdalnie w takich wypadkach pracować ale jest tez duża niechęć do tego typu pracy pracodawców -zaznaczam są i tacy którzy cenią takie możliwości.
    odpowiedz na komentarz
  • Jest kilka powodów min. sam PFRON dyskryminuje osoby niepełnosprawne
    Marta
    01.12.2017, 08:31
    Moim zdaniem jest kilka powodów: 1. Szansę na pracę mają tylko osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności i równocześnie posiadające tzw schorzenie specjalne ponieważ jest na nie największe dofinansowanie . Z powodu tych różnic osoby bez schorzenia specjalnego lub z umiarkowanym czy lekkim stopniem niepełnosprawności nie mają pracy. 2. Orzeczenia o niepełnosprawności na czas określony. Rozumiem czasowe orzeczenie dla osoby niepełnosprawnej, która jest po wypadku, ale rokuje na powrót do zdrowia. Natomiast moje młodsze koleżanki ze schorzeniami od urodzenia( typu Mózgowe Porażenie Dziecięce, Głuchota, wada wzroku) czy też uszkodzeniami trwałymi takimi jak amputacja kończyn również mają czasowe orzeczenia. Boją się pracować ponieważ obawiają się, że pracując mają mniejsze szanse na uzyskanie stopnia niepełnosprawności w przypadku ponownej komisji. 3. Oczekiwanie i procedury ustalania niepełnosprawności. Osoba, która pracuje ma umowę o pracę do czasu ważności orzeczenia o niepełnosprawności, jeżeli jest ono terminowe. Nie zatrudni pracownika bez dofinansowania, mimo ze ten czeka właśnie na ponowną komisję, a PCPR nie wyrobi się w terminie. Sama znam przypadki, że osoby czekały 2 miesiące na termin komisji orzekania z PCPR i już w tym czasie były bez pracy. 4. Osoby ze stopniem umiarkowanym czy lekkim są bez szans na pracę bo pracodawcom nie opłaca się ich zatrudniać. 5. Brak przystosowania budynków i komunikacji. Zapomina się, że osoby niepełnosprawne mieszkają nie tylko w mieście i czasami ta niepełnosprawność nie pozwala im na prowadzenie samochodu. Kiedy nie ma autobusów niskopodłogowych nie będą pracować bo nie dojadą do pracy. Opcjonalnym wyjściem tak jak w moim przypadku jest wyłącznie praca zdalna. Mam wrażenie, że tymi ofertami rynek jest już nasycony i nawet o pracę zdalną jest coraz trudniej. 6. Podobnie i urzędy w małych miastach czy na wsi sklepiki. Tam osoba niepełnosprawna nie pójdzie do pracy, ponieważ nie wejdzie do budynku. Zapomina się też, że niepełnosprawność jest nie tylko ruchowa. W małych miasteczkach nikt nie zatrudni osoby niesłyszącej czy niewidomej, choć z powodzeniem mogłaby tam pracować. 7. Młodzi pracownicy nie potrafią wykorzystywać swojej wiedzy. Pracodawca zaczyna wymagać znajomości języka, zorganizowania i jakości pracy. Już nie wystarczy że ma dofinansowanie i pracownik będzie tylko widniał w ewidencji. Mimo wielu ofert pracy zdalnej np ze znajomością języka czy określonego programu graficznego, księgowego brakuje chętnych do pracy.
    odpowiedz na komentarz
  • pułapka rentowa
    mika19
    30.11.2017, 21:42
    Poza chcę napisać o rencie socjalnej, którą miałam, ale miałam też wielkie problemy ze znalezieniem pracy i utrzymaniem jej, bo pracodawcy nie chcieli mnie zatrudniać na umowę o pracę bo nie musieli płacić składek, a nie mogłam zarobić nawet, gdy pracowałam więcej niż pełnosprawni koledzy. Z renty zrezygnować też nie mogłam, bo wtedy automatycznie traciłam pracę. Więc byłam mimo wielkich starań po studiach i trzech kierunkach studiów podyplomowych, ale i bez możliwości pracy mimo wspaniałych podobno, choć jak się sama przekonałam nieskutecznych programach wspierających ON. Natomiast sama osobiście znam osoby na emeryturze olbrzymiej, którzy dorabiają pełną pensję bez żadnych limitów. Nie zazdroszczę im, ale dlaczego osoby z niepełnosprawnością są dyskryminowane i utrudnia im się utrzymanie i zdobycie pracy. Poza tym, gdy w Urzędzie Pracy w Raciążu po studiach chciałam się zarejestrować jak mnie zobaczyli, dowiedzieli się, że mam rentę to usłyszałam wprost, że jak mam rentę socjalna (wtedy ok. 500 zł.) to lepiej mi siedzieć w domu. Poza tym nie wiedzieli, że mogą mnie zarejestrować jako osobę poszukującą pracy- tego dowiedziałam się od znajomego i kiedyś tam poszłam odnotować się pani urzędniczka zapytała się czy jestem w segregatorze czerwonym, czy niebieskim. Na Boga skąd ja mam to wiedzieć nie ja tam pracowałam. Teraz pracuję, rentę zawiesiłam. Na szczęście bo znalazłam uczciwego pracodawcę po wielu latach. Uważam jednak, z własnego doświadczenia i obserwacji że wszelkie programy, które są dla osób z niepełnosprawnością w bardzo dużej mierze nikomu nie pomagają, zwłaszcza ON. Pułapka rentowa, kretyńskie limity, które w przypadku renty socjalnej są najostrzejsze, notoryczny brak pieniędzy w PCPRZE -kilka lat z rzędu na programy dla osób niepełnosprawnych, niedouczeni urzędnicy. Niedouczeni, często nie sympatyczni urzędnicy. To wszystko jest oderwane od naszej codzienności. Wiem, że my osoby niepełnosprawne w dużej części chcemy pracować i pracujemy dobrze. O przyznawaniu dofinansowań decyduje jednak, tak jak w przypadku Rady Miasta Płońska jej przewodniczący, bogaty człowiek znany w okolicy, który i w tym roku nie da pieniędzy na dofinansowania a limity i pułapka rentowa będą nam spędzały sen z powiek i utrudniały nam życie już zawsze w cieniu otoczenia, które otrzymuje wsparcie, ale osoby niepełnosprawne, a zwłaszcza te dorosłe pozostają same sobie i nie mogą liczyć tak naprawdę na nic.
    odpowiedz na komentarz
  • Praca teraz i w przyszłości.
    Krystian
    30.11.2017, 21:18
    Problemy z zatrudnieniem osoby niepełnosprawnej (ON) w naszym kraju zaczynają się na samym początku, od małej ilości ofert pracy. W miesiącu grudniu Urząd Pracy w moim mieście nie ma już pieniędzy na refundację przy tworzeniu stanowiska w nowym miejscu pracy. Brakuje pracowników w Urzędach Pracy czy PCPR, którzy by przeprowadzili przyszłego pracodawcę począwszy od informacji i samej papierologii przy zatrudnieniu pracownika z niepełnosprawnością. Chciałbym bardzo by Obecna Władza Rządząca nie liczyła tylko na Pracodawców Prywatnych jeśli chodzi o zatrudnienie ON. Może dobrym rozwiązaniem byłoby stworzenie przedsiębiorstw produkcyjnych czy usługowych gdzie wykorzystany będzie drzemiący często w czterech ścianach, potencjał ON? Dla przykładu mogły by to być: szklarnie dużo powierzchniowe, centrale mobilne czy usługi związane ze specyfiką regionu. Życie z kalectwem w naszym kraju nie jest łatwe a może być normalniejsze.
    odpowiedz na komentarz
  • ergoterapia ; ZAZy
    jarek
    30.11.2017, 20:21
    wpiszcie w ustawę ergoterapię jako formę rehabilitacji ! Brak tego zapisu powoduje , że rehabilitacja jako forma rehabilitacji nie jest ztosoawan a nieaz wręcz zakazana w zajładach opiekuńczol leczniczych, szpitalach psychiatrycznych, placwka opiekuńczych itp. oczywiści musi być tego oprawa prawna organizacyjna.. Pozwólcie ustawowo zakładom opiekuńczo leczniczym i szpitalom psychiatrycznym tworzyć ZAZ y i dawać pracę swoim pensjonariuszom - jest wiele przypadków wśród pensjonariuszy , że w pewnym okresie życia mogą i chcą trochę popracować - to ogromny sens życia daje
    odpowiedz na komentarz
  • Postulat
    Zbyszek
    30.11.2017, 19:03
    Osobiście dla mnie to należało by znieść grupy preferencyjne to jest te na które pracodawca otrzymuje większe dofinansowanie (O, P, U). Po tamtej nowelizacji uważam że nastąpiła DYSKRYMINACJA innych oznaczeń grup. Z tego względu zostałem zwolniony (2014) wraz zapewne z paroma tysiącami podobnych ludzi bo posiadam inne oznaczenie grupy, zostałem poinformowany przez pracodawce ze jestem nierentowny ze względu na mniejsze dofinansowanie.
    odpowiedz na komentarz
  • Kwestie problematyczne w zatrudnieniu
    Ania Ślebioda
    29.11.2017, 20:40
    1. Podejście pracodawców patrzących na niepełnosprawność jak na czynnik wpływający negatywnie na jakość wykonywanej pracy. 2. Próg rentowy, który w praktyce nie pozwala na równorzędne zarobki z osobami niepobierającymi rentę. 3. Oznaczenie na orzeczeniu klasyfikujące osobę jako niezdolną do pracy poza ZPChr.
    odpowiedz na komentarz
  • Oznaczenia na orzeczeniu stopnia niepełnosprawności
    Przemek
    29.11.2017, 14:29
    Uważam , że nie powinno się piętnować osób chorych psychicznie i wyraźnie zaznaczać chorobę psychiczną na orzeczeniu stopnia niepełnosprawności. To fakt , że osoby chore psychicznie mają gorzej znaleźć pracę.
    odpowiedz na komentarz
  • odp
    niepełnosprawna
    28.11.2017, 11:39
    Zmiany, pytacie jakie? Jedną z wielkich zmian jest zmniejszenie rozdawania orzeczenia dla młodzieży lekko chorej, to dla nich bonus, potrzeba dla ulg i programu PFRON student się uczy. Tak nie powinno być, bo to nabija liczbę statystycznych danych ilość niepełnosprawnych w społeczeństwie ale nie oddaje prawdziwego obrazu ilości niepełnosprawnych. Druga kwestia to zlikwidowanie zakłamania: u orzecznika "całkowicie niezdolny do pracy" a po otrzymaniu orzeczenia sam niepełnosprawny już nie jest całkowicie niezdolny do pracy, gdyż sam zgłasza się pracy i tam udowadnia że jest lekko chory zdolny do pracy. Tu dostaje rentę socjalną za niezdolny do pracy a za chwilę sam się ozdrawia i staje do pracy. Korzyści z tego rozciągają się o wiele dalej, gdyż jeśli ma status zachorowania przed 18 r.ż. to i rodzić dostaje sobie dla frajdy świadczenie rehabilitacyjne.
    odpowiedz na komentarz
  • Postulaty
    Hania
    27.11.2017, 15:49
    1. Likwidacja zakazu pracy w godzinach nadliczbowych. Jest dyskryminujący, gdyż jeśli nawet niepełnosprawny pracownik musi zostać po godzinach, nie otrzyma za nie wynagrodzenia ani godzin do wybrania. Argumentowanie, że przepis ten chroni osoby niepełnosprawne to nadużycie i traktowanie ich nie jak partnerów, lecz dzieci, za które należy decydować i myśleć. 2. W ZAZ-ach i ZPCh-ach likwidacja zakładowego funduszu rehabilitacji lub przynajmniej wprowadzenie ograniczeń dotyczących dysponowania nim. Środki z tego funduszu powinny być przeznaczane tylko na adaptację stanowisk pracy i usprawniające zabiegi rehabilitacyjne. Za dowóz do pracy, kino czy wycieczki pracownicy powinni płacić sami. Nie jest też uzasadnione kupowanie im sprzętu rehabilitacyjnego, ponieważ tak jak inne osoby niepełnosprawne, mogą korzystać z programów celowych, np. Aktywny samorząd. Obecnie dochodzi do nadużyć i kupowania za wszelką cenę nawet zbędnego sprzętu, by nie oddawać pieniędzy do PFRON-u. Ponadto prawdziwe kontrolowanie zakładów pracy chronionej, nakładanie kar finansowych na pracodawców oferujących fikcyjną pracę i eliminowanie innych nieprawidłowości. Dzięki temu znalazłyby się środki na stworzenie większej liczby stanowisk pracy, dostosowanie ich i zatrudnianie asystentów. Obecnie pomoc asystenta to teoria. Nie znam pracodawcy, któremu udałoby się pozyskać na niego środki. 3. Możliwość zatrudniania w ZAZ-ach osób z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Obecnie jest to możliwe tylko w przypadku kilku niepełnosprawności. Nie zatrudnia się więc np. głuchych, bo wielu z nich ma orzeczony właśnie stopień umiarkowany.
    odpowiedz na komentarz
  • Pomoc dla niepełnosprawnych bez prawa do renty, zasiłku pielęgnacyjnego, zmiana rodzaju ofert pracy dla niepełnosprawnych
    Elżbieta
    26.11.2017, 19:02
    1. Zmiana przepisów, które zachęcałyby w większym stopniu pracodawców, do zatrudniania niepełnosprawnych do pracy umysłowej, zwłaszcza w formie telepracy (praca w charakterze pracownika ochrony, sprzątaczki często nie jest dopasowana do stanu zdrowia niepełnosprawnych, a w przypadku niepełnosprawnych z wykształceniem np. wyższym nie daje możliwości rozwoju). 2. Dodatek finansowy od Państwa dla niepełnosprawnych, którzy nie mają uprawnień do renty i podejmują pracę za wynagrodzenie minimalne. Taki dodatek pomógłby tej grupie niepełnosprawnych i zachęciłby ich do podjęcia pracy. Osoby niepełnosprawne, poświęcające przecież dużo wysiłku na pracę zawodową, i utrzymujące się wyłącznie z pensji minimalnej są często w trudnej sytuacji, zwłaszcza, że poza zwykłymi wydatkami muszą pokrywać wydatki związane z niepełnosprawnością (leki, często prywatne wizyty lekarskie itd.) 3. Zmiana, aby zasiłek pielęgnacyjny przysługiwał osobom niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym, które zachorowały podczas studiów i przez to nie miały możliwości zdobyć stażu pracy a tym samym nie mają prawa do renty itd. Nie wiem dlaczego osoba, która zachorowała np. w wieku 20 lat ma prawo do zasiłku pielęgnacyjnego, a osoba ucząca się, która zachorowała w wieku 22 lat już tego prawa nie ma.
    odpowiedz na komentarz
  • 100 nowelizacja ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
    Dominika
    26.11.2017, 08:40
    1. Usztywnienie dopłat do wynagrodzenia niepełnosprawnych pracowników - sprawa bardzo już wkrótce pogarszająca sytuację pracowników na ynku pracy, gdyż to dofinansowanie jest dużą zachętą do zatrudniania. 2. Pułapka rentowa - dążenie do zniesienia progów dochodowych lub wprowadzenie świadczeń rekompensujących niepełnosprawność, renta dla wielu osób jest świadczeniem, które przeznaczają na likwidowanie skutków niepełnosprawności, rekompensują sobie większe wydatki związane z niepełnosprawnością. Zawieszanie renty w momencie podjęcia pracy lub otrzymania nawet niewielkiej podwyżki działa demotywująco, skłania do ograniczania aktywności, temu trzeba zdecydowanie przeciwdziałać.
    odpowiedz na komentarz
  • Pomóc bezpośrednio
    Maria
    25.11.2017, 20:16
    1.dofinansowanie wynagrodzenia PFRON powinien bezpośrednio przelewac niepełnosprawnemu na konto, a różnicę między dofinansowaniem o pensją co najmniej minimalną wypłacałby pracodawca tak jak teraz na konto.Byłaby szansa na lepsze zarobki , bo pracodawcy dofinansowanie traktują jak swoje, a przecież niepełnosprawny nie może całe życie pracowac za minimalną . Niepełnosprawni zarabiają o połowę mniej od zdrowych. Tłumaczenie tego pułapka rentową jest propagandą.Limity dorobienia do renty są tak wysokie że niemożliwe do przekroczenia przez prawdziwych niepelnosprawnych. 2 Zlikwidowac dofinansowanie dla pracujących rencistów.Nie może byc tak że jeden "chory" pobiera rentę i skarży się na pułapkę rentową , a drugi tyra za minimalną lub nie ma pracy i tej renty nie dostaje. 3 Dofinansowac także pracę rolnika niepełnosprawnego, mogłoby byc takie specjalne 500+. Na wsi ciężko o pracę , odległości do miasta są za duże, nie ma komunikacj państwowej, prywatne busy nie jeżdżą np. w wakacje , czy ferie. Bardzo dużo niepełnosprawnych wegetuje w swoich , lub rodziny gospodarstwach.Bardzo fajnie ze państwo finansuje składkę na KRUS,ale jeszcze jakieś dofinansowanie by się sprzydało , przynajmniej dla tych od stopnia umiarkowanego, bo przeciez pracodawca dostaje co najmniej 1100 zł, a składka na KRUS to tylko kilkaset zł na kwartał.
    odpowiedz na komentarz
  • Pomysły na zwiększenie zatrudnienia
    Patrycja Bogdała
    24.11.2017, 18:41
    1. Rozwinięcie rynku pracy chronionej, a konkretnie wszelkiego rodzaju państwowych spółdzielni zatrudniających osoby, którym z powodu ciężkich ograniczeń najtrudniej odnaleźć się na otwartym rynku pracy. Takie spółdzielnie powinny być finansowane centralnie z budżetu państwa i tworzone przez jednostki państwowe, nie przez organizacje pozarządowe. a wykonywane w nich prace powinny być potrzebne społecznie. Nie tylko fizyczne, ale też umysłowe, chociażby o wąskim zakresie działania takie jak np. obsługa poczty elektronicznej (korespondencja mailowa), skanowanie i archiwizowanie dokumentów itp. 2. Rozpopularyzowanie zatrudnienia wspomaganego. Taki asystent - trener pracy powinien w niektórych przypadkach towarzyszyć niepełnosprawnemu pracownikowi stale, a nie jedynie w czasie wdrażania się do nowego zatrudnienia. Powinien on być również finansowany z budżetu państwa. Trener pracy czy jak kto woli asystent mógłby pomagać niepełnosprawnemu w czynnościach, których on nie może samodzielnie wykonać w pracy. Np. mógłby dyktować niewidomej osobie dane, które ona następnie, przy pomocy programu odczytu ekranu, wprowadzałaby do bazy danych itp. 3. Uruchomienie w całym kraju wsparcia w postaci asystentów pomagających w docieraniu do pracy i z powrotem. To przedsięwzięcie powinno być również finansowane systemowo z budżetu państwa.
    odpowiedz na komentarz
  • Co z tą pracą? Doradźmy rządowi!
    Michał Furmanowski
    24.11.2017, 17:51
    Co do lepszej rehabilitacji i zwiększenia zatrudnienia niepełnosprawnych to (wysłałem 24.11. te moim zdaniem realne do zrealizowania propozycje redakcji tego portalu z oczekiwaniem na wysłanie ich do: Kancelarii Premiera, MRP i PS, Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych) nie będzie z tym lepiej bez: 1. Uzyskiwania kolejnych orzeczeń o niepełnosprawności zawsze przed końcem ważności poprzednich orzeczeń, przygotowania wszystkich lekarzy orzeczników do wydawania dobrych, umożliwiających niepełnosprawnym odpowiednią pracę orzeczeń wszędzie tam, gdzie można na parę lat, np. na 5, a nie jak zwykle teraz na 3 lata. 2. Tego samego sposobu orzekania i przyznawania orzeczeń z tymi samymi symbolami i rodzajami stopni niepełnosprawności przez wszystkie Powiatowe i Wojewódzkie (ZUS - owskie) Zespoły Ds. Orzekania o Niepełnosprawności. 3. Dobrych zmian (przepisów o zatrudnianiu niepełnosprawnych) dla pracodawców osób niepełnosprawnych umożliwiających niepełnosprawnym podjęcie pracy lub jej kontynuacje ,przez dłuższy czas, w tych samych firmach co poprzednio.
    odpowiedz na komentarz
  • 3 ważne postulaty
    Joanna
    24.11.2017, 15:20
    Trzy ważne postulaty : 1. Zapewnienie usług asystenckich w całym kraju - we wszystkich miejscowościach (nieważne czy to wieś czy mniejsze miasteczko czy miasto) dostosowanych do indywidualnych potrzeb niepełnosprawnych- niekiedy wystarczyła by pomoc z dojazdach np do pracy i z pracy. 2.Zatrudnianie faktycznych Osób Niepełnosprawnych, a nie tylko szukanie bardziej sprawnych i z orzeczeniem- bo dla jednej ON na wózku się nie opłaca np robić windy czy przystosować miejsce pracy lub żeby ON pracowała za 3 osoby zdrowe. 3. więcej form aktywizacji ON - kursów, szkoleń..
    odpowiedz na komentarz
  • zasiłek pielęgnacyjny 153 i pułapka rentowa
    niepełnosprawny
    23.11.2017, 23:24
    od kilkunastu lat nie jest podnoszony ten zasiłek bo państwo niby nie ma pieniędzy. Ale na 500+ czy premie dla urzędników to się znajdą. Skoro jest kasa na 500+ to wyrównajcie zasiłek pielęgnacyjny na 500 lub 1000zł.Co do zarobków przy rencie socjalnej to znieśc limity 70% lub roczny limit 130% i pozwólcie dla ON pracować i godnie żyć.
    odpowiedz na komentarz
  • Wiele do zrobienia
    WK
    23.11.2017, 22:08
    Witam, jestem osobą niepełnosprawną z orzeczonym znacznym stopniem niepełnosprawności w wieku 30 lat. Z chorobą zmagam się od 14 lat, od 3 mam znaczny stopień i nie łatwe życie, jak to z reguły z niepełnosprawnością już jest. Zanim wymienię te najważniejsze sprawy chciałbym wspomnieć o czymś jeszcze, uważam, że niesamowicie istotnym. Chodzi mi o pomoc, wsparcie psychologa i rehabilitantów już od pierwszej chwili, kiedy to nasze życie wywraca się do góry nogami, leżymy pod aparaturą z rurkami w ciele, nie możemy się ruszyć, czy też w innych sytuacjach kiedy nasza sprawność znika. Wiem, że nie tylko ja tak uważam bo miałem kontakt z wieloma osobami w trudnej sytuacji, pomoc tuż po wypadku, tej zmianie naszego stanu zdrowia jest bardzo potrzebna by szybciej i łatwiej powrócić do równowagi psychicznej i fizycznej. Bez tego osoby chore często bardzo długo dochodzą do siebie jeśli mają dostatecznie dużo własnych sił albo wsparcie rodziny i przyjaciół, jeśli tego nie ma zamierają, tracą wiarę i chęć do działania co ma później wiele negatywnych skutków. Wracając do postulatów, uważam, że: 1. Wsparcie psychologiczne, rehabilitacja powinny się należeć każdej niepełnosprawnej osobie. Powinny być łatwo dostępne i potrzebujący powinni być o nich informowani, nie poszukiwać informacji bo nie każdy może sobie na to pozwolić by odwiedzać placówki, lekarzy czy przekopywać Internet by zdobyć jakieś informacje na ten temat. Sama zła sytuacja zdrowotna bardzo zniechęca ludzi do działania, a tym bardziej osoby niepełnosprawne, które są permanentnie w gorszym stanie. 2 i 3. Wsparcie finansowe, kursy, szkolenia, doradztwo zawodowe bez względu czy osoba niepełnosprawna pracuje czy też nie. Wiąże się ten problem z kolejnym punktem, pułapką rentową. Zazwyczaj osoby niepełnosprawne mają niepewną i słabą sytuację finansową, tym bardziej otrzymując rentę socjalną, której daleko by zapewnić minimum standardu życia nawet osobie zdrowej. W przypadku niepełnosprawnych jest znacznie gorzej gdy niezbędne są leki, opatrunki, sprzęt medyczny, częste wizyty u lekarzy, częste kontrolne badania, etc., jest tego wiele i pochłania to wiele środków. Niepełnosprawni zarabiają niewiele, gdy podejmie się pracę wpada się w ograniczenia i obawy przed utratą tejże skromnej acz regularnej renty, a nie mamy pewności czy i jak długo potrwa remisja, dostatecznie dobre samopoczucie będzie dopisywało by móc utrzymać się w pracy. Osobiście pracuję zdalnie z domu, gdyby nie brata sprzęt i pokój u siostry nic by z tego nie wyszło a innej możliwości nie mam. Chciałbym mieć możliwość rozwoju, podniesienia kwalifikacji, nauki w bardziej dostępnej formie. Szkolenia czy kursy, które są darmowe albo koszty są do zaakceptowania odbywają się najbliżej około 120km od mojego najbliższego miasta. Miłoby było gdyby ktoś pomyślał, że osoby z mniejszych miast, jak Ostrołęka czy ze wsi też mogą pragnąć się rozwijać pomimo niepełnosprawności.
    odpowiedz na komentarz
  • prosto napisane
    Ewa
    23.11.2017, 21:45
    1. Zmiana podejścia do ON w miejscach pracy (nietolerancja, niestety tak jeszcze jest ) 2. Zwiększenie liczby miejsc pracy ( przy takim bezrobociu na rynku gdzie odpowiednich ofert pracy jest mało, przegrywamy Rekrutacje na stanowisko z osobami zdrowymi i tak mimo wszystko) 3. Zwiększenie liczby miejsc pracy po raz drugi Gdzie i na jakim rynku mają ON znaleźć prace? czy ja jestem gorzej wykształcona, brak mi kursów, nie mam motywacji do pracy? czy istnieje jakiś adres firmy która ma dla mnie etat?
    odpowiedz na komentarz
  • moje propozycje
    Martyna
    23.11.2017, 19:34
    1. Najważniejsze szacunek dla osób niepełnosprawnych , tzn przestrzeganie 7 godzinnego czasu pracy, możliwość wykorzystania 2 tygodniowego urlopu na rehabilitacje, możliwości wyjścia w trakcie pracy na wizytę u specjalisty itp. (pracowałam w 3 firmach i w żadnej z nich nie przestrzegano tych podstawowych zasad, nagminne nadgodziny, o 2tygodniowym urlopie nie było nawet mowy i brak możliwości wyjścia np. na rezonans na który się czeka ponad rok albo dłużej. 2. wyższe zarobki- osoby niepełnosprawne zarabiają zwykle najniższą krajową 3. oferty pracy nie tylko w "ochronie" i przy sprzątaniu a takich jest najwięcej, brak ofert dla osób z wyższym wykształceniem, większa dostępność kursów, szkoleń ( Urzędy Pracy nie mają NIC absolutnie nic do zaoferowania dla osób niepełnosprawnych)
    odpowiedz na komentarz
  • Doradzamy rządowi
    adam
    23.11.2017, 15:33
    Postulaty: 1)Poprawa zdrowia poprzez właściwe leczenie,szacunek dla osób niepełnosprawnych,właściwa rehabilitacja. 2)4 godzinny dzień pracy 3)wyższe zarobki i kursy szkolenia.
    odpowiedz na komentarz
  • nie można chorować będąc niepełnosprawnym
    Danuta Tomiak
    22.11.2017, 23:57
    Pracodawcy wykorzystują niepełnosprawnych. W mojej rodzinie osoba z orzeczeniem nie mogła nigdy wziąść chorobowego a nawet urlopu, chyba ,że był postój zakładu. Pracowała fizycznie gdzie na hali temp dochodziła do 50 st. Wkońcu pewnego dnia była zmuszona wziąśc opiekę na córeczkę 5 letnią bo znalazła się w szpitalu i w tym samym czasie jej mąż miał wypadek. Jak wróciła do pracy dostała wypowiedzenie.
    odpowiedz na komentarz
  • PUŁAPKA RENTOWA
    Mistrz
    21.11.2017, 22:58
    Po co osoba niepełnosprawna ma się starać, pracować, płacić podatki, skoro jeśli zarobi ponad 130% średniej pensji - zabiorą mu rentę. Lepiej więc nie płacić podatków lub pracować na umowy śmieciowe, na czarno i pobierać rentę. Państwo nie chce zarobić, to nie zarobi. To jest podstawowa bariera hamująca rozwój osoby niepełnosprawnej i wciąż nie rozumiem gdzie jest logika rządzących (od lat). Dziwny jest ten kraj...
    odpowiedz na komentarz
  • Linda
    Linda
    21.11.2017, 19:33
    Wzorując się na 50-letnim okresie funkcjonowania Spółdzielczości Inwalidzkiej można by wymienić dobre strony tego systemu który został tak bezsensownie zrujnowany: 1. Praca była w zakładach produkcyjnych nie wymagająca wysokiej wiedzy ani też dużego wysiłku fizycznego, 2. Były osoby nadzorujące odpowiednio przeszkolone, 3. Było wsparcie Centralnego Związku i Wojewódzkich Związków Spółdzielń w formie pomocy w potrzebnych załatwieniach, kontroli itp i mimo, że przekazywane były z zysku środki na utrzymanie tych jednostek a nie było żadnych dofinansowań poborów, niepełnosprawni potrafili w dobrze zorganizowanym zakładzie wypracować potrzebne środki dla siebie na pobory i wsparcie różnych związków, 4. Niektóre produkty były przeznaczone do wykonywania wyłącznie przez spółdzielczość inwalidzką, 5. W spółdzielczości inwalidzkiej pracowały osoby o różnych schorzeniach, więc sprawniejsi intelektualnie pomagali-udzielali rad osobom z niedorozwojem i na odwrót, 6. Jeżeli występowały negatywne zachowania osób, które z racji stanowiska miały pomagać niepełnosprawnym to inne osoby pomagały w łagodzeniu i nietolerancji do niepełnosprawnych. 7. Praca nie była do tego stopnia co dzisiaj (prawie niewolnicza), 8. Praca miała charakter stały, a nie tylko na okres refundacji, i ważności grupy, której przedłużenie nie jest w stanie nikt w porę załatwić bo tylko miesiąc przed kończącym się terminem można złożyć nowy wniosek a na Komisję czeka się nieraz kilka miesięcy, 9. Prywatne firmy są zainteresowane tylko tym ile dostaną za danego niepełnosprawnego, a nie jego pracą i nie są chętne zatrudniać w sytuacji, gdy na rynku pracy jest mnóstwo zdrowych, uniwersalnych kandydatów do pracy na zatrudnienie których biura pracy dają dobre dotacje i wiadomo, że z nich jest większy pożytek. Przetargi wygrywają Ci co podadzą najniższą cenę a potem pracę pond etat w umowie i wynagrodzeniu piszą np: na 2/3 etatu. Nikt nie kontroluje, czy pracownik całkowicie zdrowy, młody, sprawny jest w stanie za roboczo godzinę zrobić tyle co ma wykonać niepełnosprawny. 10.Wielu niepełnosprawnych ma bardzo niskie kwalifikacje bo albo się urodzili z chorobą, lub w większości takich przypadków pochodzą z rodzin, które z różnych powodów albo spowodowały taki ich stan zdrowotny, albo nic im nie pomogły w usamodzielnieniu. Inaczej ujmując z rodzin, które nie powinny namnażać dzieci bo sobie nie radzą, i na to od lat nie ma skutecznej reakcji społeczeństwa, a właściwie żadnej, 10. Za mało edukacji społecznej w kierunku kształtowania odpowiedzialności społeczeństwa, za dużo alkoholu, używek, lenistwa itp. 11. W wielu przypadkach z powodu tego, ze zatrudnia się na samodzielnych stanowiskach doszło do absurdów np: pracownicy ochrony, czy podwykonawstwa po firmach.
    odpowiedz na komentarz
  • Co z tą praca? Doradźmy rządowi!
    Michał
    21.11.2017, 18:14
    Co do lepszej rehabilitacji i zwiększenia zatrudnienia niepełnosprawnych to nic nie zmieni się na lepsze bez: 1. Dobrego przygotowania wszystkich lekarzy orzeczników do wydawania dobrych orzeczeń, wydawanych wszędzie tam, gdzie można, na parę lat, np. na 5 lub dłużej, albo na stałe (chyba na ogół teraz orzeczenia daje się jeszcze na 3 lata) 2.Uzyskiwania tych samych orzeczeń (symboli i stopni niepełnosprawności) przez Komisje Powiatowe i Wojewódzkie ( ZUS - owskie) zawsze przed końcem umów o pracę i końcem ważności poprzednich orzeczeń. 3. Dobrych zmian dla pracodawców w zatrudnianiu niepełnosprawnych z perspektywą pracy tych osób przez dłuższy czas w tych samych firmach co poprzednio.
    odpowiedz na komentarz
  • Brak stabilizacji i dostępu.
    Gosia
    20.11.2017, 17:58
    1. dyskryminacja ON mieszkających na wsi. Brak rozwiązań dostępności w zakresie transportu/komunikacji, dofinansowań do samochodów indywidualnych i transportu zbiorczego, barier architektonicznych. Brak ułatwień w zakresie zmiany miejsca zamieszkania do otoczenia bardziej dostępnego. Brak dostępności urzędów gminy na wsiach. Bariery mentalne środowiska wiejskiego/urzędników w zakresie wiedzy na temat specyfiki i możliwości pracy ON. 2. Rynek pracy tymczasowej specjalizujący się w uzyskiwaniu dofinansowania do zatrudnienia ON. Oferty najniższej płacy niezależnie od wykształcenia, zakresu obowiązków, brak stabilizacji i niepewność jutra (praca do maks. 18 miesięcy). Wykorzystywanie pracowników. Brak uwzględnienia obniżonych możliwości psycho-fizycznych pracownika z niepełnosprawnością (z tego tytułu pracodawca pobiera dofinansowanie). Brak ofert pracy, poza aglomeracjami, na stanowiskach specjalistycznych dla ON wykształconych (prócz branży IT). 3. Lęk osób z rentą socjalną o utratę świadczenia. Pułapka rentowa. Brak wsparcia i ułatwień w zatrudnieniu dla osób zależnych od innych. Zbyt uboga oferta ZAZ, zakładów pracy chronionej – miejsc zatrudnienia, łączących rehabilitację z pracą, dających źródło dodatkowego dochodu do renty socjalnej, która w żaden sposób nie jest wystarczająca, by pokryć zwiększone koszty w zakresie leczenia, sprzętu reh., opieki i życia.
    odpowiedz na komentarz
  • Pułapka rentowa i nazewnictwo
    Kasia
    20.11.2017, 08:31
    Uważam, że należy znieść pułapkę rentową oraz zmienić nazewnictwo orzeczeń ZUS co do stopnia niepełnosprawności.
    odpowiedz na komentarz
  • Doradzamy rządowi
    beata
    19.11.2017, 22:18
    Postulaty: 1)znieść dyskryminację dla niepełnosprawnych emerytów- brak dofinansowania 2)zmniejszenie godzin pracy i wyższy fundusz socjalny na rehabilitację 3)wyższe zarobki
    odpowiedz na komentarz
  • Największy problem to ZUS
    mama
    19.11.2017, 22:14
    Jestem za zniesieniem pułapki rentowej i nie mam tu na myśli limitu jaki możemy dorobić w danym miesiącu. Chodzi o inne paradoksy wynikające z winy pracodawcy np spóźnia się z wynagrodzeniem , wypłaca dwie wypłaty w jednym kawałku co ZUS traktuje jak przychód w związku z czym rentę należy zwrócić. Przekroczenie dochodu o marne 2, 3 zł co wiąże się ze zwrotem renty, bon którego nie można wziąć na święta....premii, bo dochód przekroczy. Dla mnie akurat to był największy problem. Nigdy nie miałam za wiele na umowie ale to właśnie z tych opisanych powodów traciłam rentę. Jednak kłania się zmiana orzecznictwa. Z poniższych komentarzy wynika, że są ON które są tak wydajne, że praca dla nich nie stanowi żadnego problemu, żadnych ograniczeń, pracują pełną parą jak zdrowi. Jestem osobą słabowidzącą. Szukam od jakiegoś czasu pracy zdalnej, bez szans, bo nie jestem w stanie wysiedzieć przy komputerze dłużej niż dwie godziny. Oprócz wykształcenia biurowego mam też inne dwa zawody. w każdym z nich pracowałam ale ograniczenia były jednak dosyć spore. Tak więc nie każdy ma takie same szanse w pracy. Pracodawcą nie opłaca się nas zatrudniać na krócej niż cały etat. Dajcie nam ulgi i dofinansowania do jednoosobowych działalności gospodarczych. Nie płacąc tak wysokiego ZUS, mogę mieć ustalony limit jaki mogę dorobić bo i tak nie jestem w stanie za wiele dać z siebie. Pracodawcy zatrudniają ON tylko dlatego, żeby nie płacić kar i otrzymać ulgi a jak chcesz się wykazać to spychają cię w kat. Dlatego ja już do żadnego cwaniaka nie pójdę.
    odpowiedz na komentarz
  • długoterminowa opieka pielęgniarska
    Stanisława
    19.11.2017, 21:44
    Zbyt długie oczekiwanie na przyznanie przez przychodnie rodzinne opieki pielęgniarskiej długoterminowej dla osoby niepełnosprawnej - trwa ok. pół roku. Rodzina chorego pozostaje w tym czasie bez pomocy. Nie każdego bowiem stać na pomoc prywatną. Należałoby podnieść zasiłek pielęgnacyjny dla osób o znacznym stopniu niepełnosprawności. Ponadto dodatek opiekuńczy zgodnie z obowiązującymi przepisami (ok.500 zł) przysługuje opiekunowi chorego np. żonie, czy odwrotnie pod warunkiem iż opiekun nie otrzymuje emerytury. Osoba- emeryt pracujący całe życie, nawet 40 lat , jest pozbawiony dodatku-zasiłku opiekuńczego opiekując się osobą starszą, chorą . wyeliminowany jest z uzyskania pomocy co jest wysoce niesprawiedliwe w stosunku do opiekunów, którzy nie pracowali i z tego względu nie mają emerytury, obecnie są wyróżnieni.
    odpowiedz na komentarz
  • praca dla osob z orzeczeniem niepelnosprawnosci
    aleksandra tatarow
    19.11.2017, 15:33
    na rente przeszlam majac 48lat z ogolnego stanu zdrowia-epi,choroba serca,kregoslup itd.majac na utrzymaniu siebie i dziecko jako opiekun prawny ,mialam b.niska rete,niestety nie moglam podjac zadnej pracy ze wzgledu na EPI.wyglad zew.moj kwalifikowal mnie do roznorodnej pracy ,lecz gdy uslyszano o tej chorobie od razu dyskwalikowano mnie i tak jest do dzisiaj,mam obecnie 67lat,emeryture,2-gi stopien orzeczenia niepelnosprawnosci i przy duzych wydatkach na leki,oplaty stale, chcialabym podjac jakas lekka prace nic z tego,jestem osoba fizycznie sprawna ,chociaz dzis dorobilam sie rozrusznika serca + dodatkowe leki ,jest ciezko i ledwie wiaze koniec z koncem,moze rzad spojrzy na takich jak ja lagodniejszym okiem i cos na to poradzi,mialam na stale prawo jazdy kategori B ktore kazano mi oddac po orzeczeniu niepelnosprawnosci i tyle mojego.Zcalym szacunkiem A.Tatarow
    odpowiedz na komentarz
  • Zamknięcie rynku pracy dla niepełnosprawnych emerytów
    Liliana
    18.11.2017, 09:16
    Art. 26a. 1. Pracodawcy przysługuje ze środków Funduszu miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego........ 1a1. Miesięczne dofinansowanie nie przysługuje: 1) na pracowników zaliczonych do umiarkowanego lub lekkiego stopnia niepełnosprawności, którzy mają ustalone prawo do emerytury; Należy wykreślić zapis ppkt 1a, zeby niepełnosprawny emeryt mógł podjąć lekką pracę (teraz rynek pracy jest zamkniętydla emerytów , to jest dyskryminacja) i mógł opłacić niezbędną rehabilitację , wyjazd na turnus rehabilitacyjny, dostęp do lekarza specjalisty, lekarstwa. Wiemy jakie są terminy z NFZ i kolejki. Nie ma niczego za darmo. Rencista ma dostęp do pracy, a emeryt z emeryturą większa od renty o 200zł NIE. Może kuśtykać i nie mieć zadnych możliwości poprawy swojego stanu zdrowia.
    odpowiedz na komentarz
  • Zmniejszenie godzin pracy
    Alex
    17.11.2017, 17:36
    Postulat nr.1 - najważniejszy i jedyny. Zmniejszyć ilość godzin pracy pełnego etatu z 7 do 3 max 4 godzin dziennie dla ludzi ze znacznym stopniem niepełnosprawności. Reszta bez zmian! Uzasadnienie: Posiadam znaczny stopień i porażenie czterokończynowe, na wózku mogę usiedzieć dziennie około 8 godzin więc gdybym pracował te 7 godzin to bym nie widział świata poza weekendami tylko praca łóżko praca łóżko itd. Pracowałem kilka lat ale do momentu kiedy pracodawca był chętny przystać na około 3,5 godzin pracy na pełny etat. Gdy chciał mi zaproponować połowę pensji i zatrudnić mnie na pół etatu- zrezygnowałem! Pozdro
    odpowiedz na komentarz
  • ograniczenia w dorabianiu a renta
    Stachoo
    17.11.2017, 15:31
    jak dla mnie, zniesienie pułapki rentowej - ograniczeń w dorabianiu do renty jest ważne. Pracuje dla firmy która traktuję mnie tak samo jak pozostałych sprawnych fizycznie pracowników. Mógłbym zarabiać tak jak oni - jednak tak nie jest. Sam musiałem zmniejszyć pensję by nie kolidowało to z rentą. Niestety mam złe doświadczenia z zusem, orzecznikami którzy twierdzili że skoro mogłem pracować to jestem zdrów. Z pracą jest różnie; to że ją mam w danej chwili nie oznacza że będzie wiecznie. Co jesli za pół roku skończą się zlecenia, projekty i bedę bez pracy i bez renty?
    odpowiedz na komentarz
  • Moim zdaniem
    Tadeusz
    17.11.2017, 12:53
    Moim zdaniem renty związane z niepełnosprawnością powinny być stałe i zależne od stopnia koniecznych kosztów ponoszonych przez osobę niepełnosprawną. Kosztów koniecznych do funkcjonowania zbliżonego do optymalnego, zwyczajne wyrównanie szans dla tej grupy społecznej naznaczonej przez los niepełnosprawnością. Praca dla niepełnosprawnych to także terapia, możliwość odnalezienia się w społeczeństwie i bycie przydatnym według swoich możliwości i w zależności od sytuacji, z pełnym poszanowaniem do prawa pełnego wynagrodzenia bez utraty renty która, jak napisałem na wstępie, powinna być stała tak jak stała jest niepełnosprawność, bez możliwości urzędowego uleczania nieuleczalnych, tylko dlatego że są aktywni zawodowo. Wysiłek związany z normalną egzystencja osoby niepełnosprawnej, generuje dodatkowe koszty wynikające z konieczności przyjmowania lekarstw, rehabilitacji, zakupu wszelkiego rodzaju "protez". Renta powinna być gwarancją państwa zapewniającą minimum kosztów, przeznaczonych na rekompensowanie tych stałych wydatków i jednocześnie stanowić zabezpieczenie podstawowej egzystencji w sytuacji braku lub utraty pracy. Każda próba ustalania limitów z założenia jest ograniczeniem prawa. Aby uniknąć zarzutów uprzywilejowanego traktowania niepełnosprawnych pracujących, limit zarobku wpływający na utratę pewnych świadczeń, mógłby dotyczyć tej części renty którą nazwałbym zasadniczą. Powinno to wynikać z pewnego podziału renty na część socjalną oraz uzupełniającą zależną od potrzeb wynikających z określonej niepełnosprawności. Zapewne wymagałoby to zmian w dotychczasowym sposobie podziału środków przyznawanych z różnych źródeł jednak mogło by to być bardziej sprawiedliwe i zachęcające do aktywności zawodowej każdego niepełnosprawnego bez strachu że pozostanie bez środków do w miarę godnej egzystencji. Obawiam się jednego, najbardziej sensowne zmiany mogą posłużyć decydentom do takich przeinaczeń, że skorzysta z tego jedynie skarb państwa, kosztem najsłabszych czyli niepełnosprawnych.
    odpowiedz na komentarz
  • Obiecanki cacanki a głosy w waszych rękach
    kuba
    17.11.2017, 11:37
    Proszę pisać te swoje postulaty i tak was nikt nie posłucha czy, kiedykolwiek was słuchano obojętnie kto był w rządzie . NIE! Wiec tym razem też tak będzie brakuje pieniędzy na 500+ a cała ta reforma polegać będzie na zabraniu ON i daniu na 500+ tylko ze wy zostaniecie z tym problemem potem sami jak będziecie szli glosować w wyborach to niech spełnią wasze postulaty najpierw a wy w podzięce oddacie na nich głos nie odwrotnie ze wy oddacie głos a oni obiecują bo tak nic się nie zmieni i nikt was nie usłyszy zobaczcie sami od kilku lat nie zmienia się zasiłek piel 153 zł a wy prosicie i nic się nie dzieje nikt was nie słyszy
    odpowiedz na komentarz
  • postulaty
    Kamil
    17.11.2017, 10:25
    1. Brak wpływu wysokości zarobków na wysokość/wypłatę renty, bez względu na jej rodzaj - praca nie zabiera niepełnosprawności 2. Zmiana zasad dopłat dla pracodawców - dopłata do każdego niepełnosprawnego pracownika, nie zaś od 5% 3. Bardziej preferencyjne warunki dla niepełnosprawnych zakładających działalność gospodarczą
    odpowiedz na komentarz
  • niepełnosprawni
    Piotrek
    17.11.2017, 09:15
    Osoby niepełnosprawne powinny otrzymywać godne renty z których wystarczałoby na utrzymanie domu,rodziny,rehabilitację,lekarstwa,środki ortopedyczne i inne. Obecnie właściciele Firm ZPCHR z nazwy bogacą się na barkach niepełnosprawnych,sortując na tych z chorobami specjalnymi i innymi .Przy zatrudnianiu takich niepełnosprawnych otrzymują nie małe dotacje z PFRON i inne.Uważam że pieniądze które otrzymują ZPCHR powinny otrzymywać osoby niepełnosprawne ponieważ nie idą one na ten col co powinny(stanowiska pracy nieprzystosowane,warunki pracy beznadziejne,w zakładach powinny funkcjonować tzw IPR tj, Indywidualne programy rehabilitacyjne nie ma ich.Gdy pracownik złoży wniosek na dofinansowanie na zakup lekarstw w związku z przewlekłymi chorobami czy na środki ortopedyczne np okulary bądz turnus rehabilitacyjny odpowiedz ze strony pracodawcy brzmi nie ma dofinansowań.
    odpowiedz na komentarz
  • Doradzanie rządowi
    mirka
    16.11.2017, 22:06
    Trzy postulaty dla niepełnosprawnych: 1)czterogodzinny dzień pracy 2)wyższe zarobki 3)kursy ,szkolenia i turnusy rehabilitacyjne dla pracowników.
    odpowiedz na komentarz
  • zachęcajcie ale nie zmuszajcie
    Anna
    16.11.2017, 20:58
    Zróbcie aby w urzędach pracy pomagano znaleźć pracę tym, którzy tego naprawdę chcą a nie muszą! Ja nie mam ani siły ani też ochoty pracować, chcę resztę mojego życia pędzić godnie, cieszyć się każdym dniem. Zmuszajcie tych co biorą 500+.
    odpowiedz na komentarz
  • Praca dla niepełnosprawnych
    Michael41
    16.11.2017, 19:16
    Sam jestem osobą niepełnosprawną - stopień znaczny i pracuję zdalnie z powodzeniem już czwarty rok. Mieszkam w małym miasteczku ale jest to bez większego znaczenia bo żyjemy przecież w czasach bumu techniki. I uważam że to co jest dostępne tzn dofinansowania do wynagrodzeń dla pracodawcy jest w zupełności wystarczające. Ten kto chce pracować to pracę zawsze znajdzie bo tak naprawdę liczą się dobre chęci i tyle na ten temat. A owszem jak piszą inni najlepiej jest tylko nażekać i czekać na gwiazdkę z nieba.
    odpowiedz na komentarz
  • Likwidacja pułapki rentowej.
    Paweł
    16.11.2017, 18:56
    Ustawodawca powinien znieść tz. pułapkę rentową dotyczącą wypłacanych świadczeń przez ZUS. Powinno to dotyczyć rent tz. zusowskich i socjalnych. Świadczenia te przecież są obciążone składką zdrowotną i podatkiem dochodowym. Ustawodawca powinien pozwolić osobom niepełnosprawnym zarabiać bez żadnych limitów. Uważam że wtedy zrównałyby się szanse na rynku pracy tak dla osób niepełnosprawnych jak i pełnosprawnych. Byłaby wtedy wolna konkurencja i można by było walczyć wskaźnikami zatrudnienia osób niepełnosprawnych żeby nie płacić składek na PFRON jak również pracownicy zarówno jedni jak i drudzy mogliby konkurować wykształceniem. Szybko "wyszłoby Szydło z worka" ilu pośród niepełnosprawnych jest zwyczajnych leniów.
    odpowiedz na komentarz
  • Doradzanie rządowi
    Inwalidka
    16.11.2017, 15:40
    Dajcie spokój inwalidom i nie męczcie ich praca . Praca powinna być tylko dla zdrowych . Niepełnosprawny to chory człowiek . Dla każdego inwalidy renta a dla zdrowych 10% podatku na inwalidów i cześć
    odpowiedz na komentarz
  • #3 ważne sprawy
    EasyWriter
    16.11.2017, 14:09
    1.Likwidacja pułapki rentowej, przy rencie socjalnej. 2.Dofinansowanie zindywidualizowanego podwyższania kompetencji zawodowych przez ON. 3.Wspieranie przez rząd systemu asystenckiego.
    odpowiedz na komentarz
  • Pułapka rentowa zabija aktywność zawodową Amputantów
    Antek Proca
    16.11.2017, 12:03
    Po wypadku i długiej rehabilitacji podjołem prace umysłową.Fach mam dobry to i kasa nie najgorsza.Zus monopolista stalinowski w nagrode za aktywność zawodową zabrał mi całą rente.Po 15 latach lekarze zabronili mi pracować- potężne zuzycie organizmu.Usłyszałem szyderczy śmiech lekarzy orzeczników i pracowników ZUS - i po co człecze było harować- teraz za to zapłacisz przedwczesnym zestarzeniem sie organizmu i pójdziesz na łono Abrachama.Chciałem tak bardzo pomóc dzieciom i rodzinie- poniosłem systemową porażkę- zabrali rente, straciłem zdrowie- dzieci studiują a Ja ? lekarze Orzecznicy kładą już mnie do trumny.To przez Ustawe Posłów o rentach i emeryturach i ich pułapka rentowa- mnie zabija.Powiedzcie prosze o moim przypadku dyskryminacji Min,Rafalskiej i Naczelnikowi KACZYŃSKIEMU
    odpowiedz na komentarz
  • Praca dla niepełnosprawnych?
    Ibrahim
    16.11.2017, 10:31
    Otóż niepełnosprawni nie powinni w ogóle pracować (patrz treść orzeczeń). Największe bzdury: - zatrudnianie osób mocno niepełnosprawnych do sprzątania albo do ochrony - zatrudnianie niepełnosprawnych tylko dlatego, żeby zakład nie musiał płacić niektórych składek - dotacje dla zakładu za zatrudnienie niepełnosprawnego, z których pracownik nie ma nic - propaganda, że niepełnosprawny powinien pracować, bo wtedy lepiej się czuje - za niskie renty/emerytury dla niepełnosprawnych
    odpowiedz na komentarz
  • Potrzebne ZAZ-y
    Agata
    16.11.2017, 09:56
    Potrzebne są pieniądze na tworzenie ZAZ-ow. W małych miejscowościach do 50 tys. mieszkańców, gdzie nie ma dużego rynku pracy osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności nie mają szans na zatrudnienie, ani na otwartym rynku pracy, ani nawet w zpch. Zwiększono dofinansowanie na Śds i wrz, o ZAZ nikt nie myśli, a są bardzo bardzo potrzebne.
    odpowiedz na komentarz
  • Renta a praca
    Michał K.
    16.11.2017, 09:45
    Szanowni Państwo, bardzo proszę nie pisać tutaj, jacy to biedni nie są renciści, którzy mogą "tylko trochę" dorobić. Osoba, która ma rentę i dodatkowo pracuje jest uprzywilejowana w stosunku do reszty niepełnosprawnych - ma dwa źródła przychodu! Tylko 1/4 osób niepełnosprawnych ma renty! 3/4 rent nie ma, a praca to ich być albo nie być. Jeżeli komuś renta przeszkadza, to może z niej z łatwością zrezygnować i zarabiać do woli - żaden problem. Jeśli chodzi o zatrudnienie osób niepełnosprawnych, to sprawa jest prosta. Jeśli pracownik niepełnosprawny jest tak samo wydajny ja pełnosprawny, to pracodawca go zatrudni, jeżeli nie - woli pełnosprawnego. Tutaj wychodzi rola dofinansowań i ulg, które rekompensują niższą wydajność pracy. Proszę się nie łudzić, że pracodawca będzie "charytatywnie" zatrudniał niepełnosprawnych o niższej wydajności pracy z koniecznością dostosowania stanowiska pracy, bo nawet jednostki budżetowe tego nie robią! Pozdrawiam Michał
    odpowiedz na komentarz
Prawy panel

Wspierają nas