7-godzinny czas pracy to fikcja
7 godzin - to fikcja, jest przepis, który pozwala to ominąć. Na prośbę pracownika (fikcja) lekarz podpisuje, że wyraża zgodę na pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, jak i w godzinach nadliczbowych i pracownik jest załatwiony. Czy i komu na tym zależy? Firmy biorą dopłaty za zatrudnianie pracowników z niepełnosprawnością, a mają pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy. KPINA! Jak może tak być, nie mogę tego zrozumieć. TAK JEST NAGMINNIE!!!!!!
Szanowna Pani,
mimo niskiego bezrobocia w niektórych rejonach kraju lub branżach istnieje wciąż rynek pracodawcy czyli pracodawca narzuca reguły, z kolei w innych zaczyna funkcjonować rynek pracownika. Jeśli chodzi o zatrudnianie osób niepełnosprawnych to wciąż jednak, mimo dofinansowań płac, pracodawcy nie kwapią się z ich masowym zatrudnianiem. Powodem są skrócone godziny pracy, dodatkowa przerwa, dłuższe urlopy, płatne zwolnienia na zabiegi rehabilitacyjne itp. Ulgi i przywileje dla pracowników niepełnosprawnych są zrozumiałe, ale stanowią koszt dla pracodawców, którzy często mając na uwadze zysk zapominają o zaletach stałego, lojalnego i znającego się na tym co robi, pracownika. W obecnych przepisach zagwarantowano to, że ewentualna „rezygnacja” z przywilejów skróconego czasu pracy następuje na wniosek osoby z niepełnosprawnością i za zgodą lekarza. Podwójne „zabezpieczenie” ma zapobiegać nieprawidłowościom. Warto z niego korzystać, dokładnie informując lekarza o swojej sytuacji zdrowotnej, która być może nie pozwala na dłuższą pracę.
Poniżej kluczowe w tej kwestii przepisy:
Art.15.1. Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo.
2. Czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.
Art.16.1. Przepisów art.15 nie stosuje się:
- do osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz
- gdy, na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę.
Koszty badań, o których mowa w ust.1 pkt 2, ponosi pracodawca.
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 511, ze zm.).
Z poważaniem,
Anita Siemaszko, prawnik