Przejdź do treści głównej
Lewy panel

Wersja do druku

Świadczenie pielęgnacyjne i opieka poza domem

25.10.2019
Autor: A.

Mam córkę, która jest chora od 17. roku życia, dzisiaj ma 24 lata, dostaję na nią zasiłek opiekuńczy z MOPS gdyż nie pracuję, a ona ma niezdolność całkowitą do pracy. Czy otrzymam również ten zasiłek opiekuńczy na nią jak będzie chciała się wyprowadzić, aby spróbować zamieszkać sama, aby nauczyć się żyć samodzielnie albo z koleżanką? Czy jest na to jakiś przepis? Ja bym się nią opiekowała, ale nie w moim domu, bym sprawowała opiekę nad nią w jej domu, była z nią w ciągłym kontakcie? Jak to jest z przepisami prawnymi w tej sprawie?

Szanowna Pani,

zgodnie z art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych - świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje:

  1. matce albo ojcu,
  2. opiekunowi faktycznemu dziecka,
  3. osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,
  4. innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności - jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

Jedną z podstawowych przesłanek otrzymywania świadczenia pielęgnacyjnego jest opieka nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym członkiem rodziny, która to opieka różnie jest definiowana. Niedawno zapadło ważne orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zgodnie z wyrokiem z dnia 7 maja 2019 r. (sygn. akt I OSK 3946/18), NSA stwierdził, iż: podstawowym wymogiem uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego jest sprawowanie stałej, ciągłej opieki wykluczającej podjęcie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Świadczenie to bowiem ma być rekompensatą za rezygnację z pracy z uwagi na konieczność opieki nad osobą bliską, która jej wymaga. Przepis art. 17 ust. 1 u.ś.r. nie uzależnia otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego od obowiązku zamieszkiwania opiekuna z osobą, nad którą jest sprawowana opieka, ani też od sprawowania opieki nieustannie przez całą dobę.

Warto zapoznać się z pełnym uzasadnieniem w/w wyroku, co prawda sprawa dotyczy konkretnej sytuacji, ale pomocniczo można się na to orzeczenie powoływać.

 

Z poważaniem,

Grzegorz Jaroszczyk, prawnik

 

Prawy panel

Biuletyn

Wspierają nas