O kobiecości i o miłości

Niepełnosprawni całkowicie niezdolni do samodzielnej egzystencji, podejmują się zajść w ciążę, urodzić dziecko lub kilka dzieci. Niezdolny do samodzielnej egzystencji jest zdolny do pełnienia roli matki? Absurdy czy raczej łgarstwo w obliczu ZUS i Opieki Społecznej które wypłacają zasiłek(dodatek) pielęgnacyjny

Ja jestem szczesliwa mezatka od 40 lat mam wspanialego meza i troje udanych dzieci oraz gromadke wnuczat.Jestem niepelnosprawna osoba z 1 grupa.Jestem kochana i kocham.To nieprawda ze my nie mozemy byc szczesliwe jestem tego przykladem.Zycze wszystkim takiego szczescia jakie ja mam.Pozdrawiam.

Niepełnosprawność to jedna nazwa. To jest Ta ogólna niesprawiedliwość. Nie wszystkie kobiety mogą mieć partnera, gdyż choroba to UNIEMOŻLIWIA. Czy zrozumiecie to w końcu !!!!! Opiekun to nie jest to samo co partner. To dotyczy też mężczyzn. Bardzo wielu mężczyzn nie doznało i nie dozna uczucia miłości partnerki z powodu Choroby.

Ja jestem dowodem tego że osoba niepełnosprawna może kochać i może być kochana.Uwierzcie w to ,że mimo swojej choroby jesteście piękne i możecie dać wiele z siebie innym . A napewno zostaniecie zauwarzone. Ja jestem po rozwodzie no niestety nie udało mi się stworzyć szczęśliwej rodziny. Ale nie poddałam się. Pokazałam że jestem dobrą matką i wartościową kobietą poznałam wspaniałego człowieka ( na wózku) i mimo przeciwności rodziny tworzymy szczęśliwy związek jest nam ze sobą dobrze,i staramy cieszyć się każdą chwilą spędzoną razem . Więc wszystkim kobietą życzę aby miały wiare i otworzyły się na świat . A szczęście i miłość zapuka do ich serduszka.

Ja też jestem niepełnosprawna,a jednak znalazłam miłośc i cieszę się nią od ponad dwóch lat.Nie można się poddawac,nigdy,bo wszyacy zasługujemy na bliską osobę.Jeśli ktoś nas odrzuca to jego problem,a nie nasz.

To smutne co teraz napiszę, ale ostatnio tracę nadzieję na to, że kiedykolwiek założę rodzinę i urodzę dziecko o którym tak bardzo marzę już od kilku lat. Mam 25 lat, skończyłam studia wyższe, mam skoliozę (garb kręgosłupowy). Poprzez ten "defekt" nie mogę związać się z żadnym mężczyzną, bo się mnie po prostu boją albo i wstydzą. Niedawno poznałam fajnego mężczyznę, serce mocniej mi piknęło, ale On przestał się odzywać. To moja wina, ale wiem że gdybym była w pełni sprawna i nie miała garba którego mam to moja relacja z Nim potoczyła by się zupełnie inaczej- miałabym szansę na poważny związek a tak to kolejny mężczyzna "dał nogę", bo nie chce się prowadzać z garbatą dziewczyną. Czy czuję się kobietą? Przez takich mężczyzn nie...

Wszystkie osoby niepełnosprawne muszą więcej zainwestować niż osoby zdrowe, aby osiągnąć ten sam cel.