Trwająca od lat dyskusja o reformie orzecznictwa nasiliła się w ostatnich miesiącach w związku m.in. z protestami dotyczącymi tego tematu. 10 kwietnia na stronie Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych pojawiło się ogłoszenie o naborze partnerów do projektu „Przebudowa modelu orzekania o niepełnosprawności”, które zostało unieważnione 25 kwietnia. Oto, jakie są cele tego projektu, zapytaliśmy Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.

W rocznym rozliczeniu PIT składanym za 2024 rok część podatników może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej. Przeczytaj, komu przysługuje to uprawnienie, ile wynosi ulga rehabilitacyjna i jakie wydatki podlegają odliczeniu.

Osoby z diagnozami genetycznych chorób rzadkich oraz z Zespołem Downa nie będą musiały co kilka lat potwierdzać orzeczenia o niepełnosprawności.

21 marca Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych Łukasz Krasoń wydał zalecenia dla Wojewódzkich oraz Powiatowych Zespołów ds. Orzekania o Niepełnosprawności, które ułatwią uzyskiwanie orzeczeń o niepełnosprawności osobom z Zespołem Downa oraz z diagnozami rzadkich chorób genetycznych.

– Mając na uwadze postulaty rodziców dzieci nieuleczalnie chorych, którzy zmuszani są do corocznego stawiennictwa przed komisje ds. orzecznictwa z dzieckiem, którego stan się nie poprawia działania mające na celu zaniechania tej praktyki podjęte powinny zostać natychmiast – napisała w piśmie do Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych Rzeczniczka Praw Dziecka Monika Horna-Cieślak.

- Nam nie chodzi o pieniądze, tylko o sprawiedliwy system – mówiły uczestniczki protestu przeciwko absurdom polskiego orzecznictwa, który odbył się 21 lutego w Warszawie. Wśród tych absurdów wymieniano m.in. przyznawanie orzeczeń na kilka lat osobom z chorobami genetycznymi czy z zespołem Downa, tzw. uzdrawianie, czyli przyznawanie niższego stopnia niepełnosprawności, ale też orzekania przez lekarzy w wieku senioralnym i takich, którzy nie są specjalistami w danej dziedzinie. Z ich krytyką polskiego systemu orzeczniczego zgodził się m.in. Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych czy doradzający polskiemu rządowi w sprawie deregulacji Rafał Brzoska.

Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z pełnym zrozumieniem przyjmuje głosy obywateli, wyrażających swoje obawy dotyczące systemu orzekania o niepełnosprawności. Od początku kadencji obecnego rządu priorytetem stało się wdrożenie zmian, które rozwiążą problemy osób z niepełnosprawnościami w tym obszarze.

Stowarzyszenie Polski Instytut Praw Głuchych wystosowało w dniu 23 stycznia 2025 r. tj. petycję do Marszałka Sejmu RP ws. nowelizacji ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji poprzez stopniowe i sukcesywne wprowadzanie udogodnień dla osób z niepełnosprawnościami w formie napisów, tłumaczeń na język migowy oraz audiodeskrypcji, tak aby do 2030 r. tj.100 proc. kwartalnego czasu nadawania programu, z wyłączeniem reklam i telesprzedaży, posiadało takie udogodnienia zgodnie z Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1808 o audiowizualnych usługach medialnych, Konwencją ONZ o prawach osób niepełnosprawnych oraz Strategią na Rzecz Osób z Niepełnosprawnościami 2021-2030.

- Mam już 64 lata. Nie mogę dłużej czekać. Boję się, że nie zdążę zabezpieczyć swojego 34-letniego syna – mówiła w Sejmie Janina Kaczmar, prezeska Fundacji „Pomóż mi żyć” i założycielka Pomorskiej Farmy Życia. Choć dzięki środkom unijnym udało jej się stworzyć miejsce dla osób w spektrum autyzmu wymagających największego wsparcia, to stale walczy on o przetrwanie. Dlatego ona i wiele innych osób w podobnej do niej sytuacji apeluje o stworzenie ustawy o mieszkalnictwie.

„Po wejściu w życie naszej ustawy to rodzina, ci, którzy teraz są opiekunami osoby ubezwłasnowolnionej, staną się tymczasowymi kuratorami reprezentującymi. Nikt nie chce odsuwać rodziny, najbliższych osób, od tych, którym udzielane jest wsparcie” – zapewnia wiceministra sprawiedliwości Zuzanna Rudzińska-Bluszcz.

- Przed naszym blokiem jest wyznaczone miejsce postojowe dla osób niepełnosprawnych. Zwykle stoi na nim samochód mojego pełnosprawnego sąsiada. Jak się dowiedziałem, kartę parkingową ma jego żona, która jest na rencie i nie ma prawa jazdy, a samochodem jeździ sąsiad. Czy to jest legalne – to jedno z wielu pytań dotyczących karty parkingowej, które trafiły w ostatnim czasie do naszej redakcji. Czytelnicy pytają najczęściej o to, czy uprawnione do posiadania karty parkingowej są też osoby, które nie są kierowcami, a jedynie pasażerami?