Przejdź do treści głównej
Lewy panel

Wersja do druku

Międzynarodowa konferencja naukowa: „Language – Identity – Hard of Hearing”

27.04.2023
Autor: Dominika Kopańska, fot. Dominika Kopańska, arch. prywatne organizatorów konferencji, Karolina Blaszka

Czym jest tożsamość? Jak wygląda edukacja osób słabosłyszących i g/Głuchych od strony nauczyciela i ucznia? Z jakimi barierami życia codziennego zmagają się te osoby? Między innymi takie obszary były poruszane na Międzynarodowej Konferencji Naukowej zatytułowanej „Language-Identity-Hard Of Hearing” (pl. Język-Tożsamość-Słabosłyszenie), która odbywała się w dniach 20-21.04.2023 r. na UAM Poznaniu.

Pierwszy dzień konferencji

Czwartkowy dzień (20.04.2023 r.), Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa, godzina 9:00 oznaczał tylko jedno: Rozpoczynał się I dzień konferencji zatytułowanej „Language-Identity-Hard of Hearing” (pl. „Język-Tożsamość-Słabosłyszenie").

Głównymi obszarami po których poruszaliśmy się pierwszego dnia konferencji była próba znalezienia odpowiedzi na następujące edukacyjne pytania:

  1. W jaki sposób osoby słabosłyszące funkcjonują w perspektywie językowej? Jaki język jest preferowany? 
  2. Jakie są możliwości i bariery edukacyjne uczniów słabosłyszących?
  3. Jakie są rozwiązania techniczno - społeczne, które włączają osoby słabosłyszące w życie społeczne?

Obecne na niej były osoby zainteresowane wysłuchaniem wystąpień, wykładowcy i wykładowczynie, rodzice dzieci bądź dorosłych osób słabosłyszących, ale przede wszystkim obecne były same osoby słabosłyszące, noszące aparat słuchowy lub implant ślimakowy. Konferencja miała skalę międzynarodową, podczas której reprezentanci 22 krajów z całego świata, m.in.: z Armenii, Gruzji, Niemiec, Holandii, Izraela, Islandii, Włoch, Czech, Austrii, Kanady, Szkocji, Anglii, Szwecji czy z Hiszpanii spotkali się by omówić problematykę dotyczącą specyfiki funkcjonowania osób słabosłyszących, ale też poruszenia kwestii związanych trudnościościami z jakimi muszą mierzyć się każdego dnia osoby słabosłyszące. 

(Maria Skoczyńska - jedna z głównych organizatorek konferencji)

Pierwszy dzień skupiał się na temacie dotyczącym edukacji osób słabosłyszących, ale rozpatrywanej w różnych aspektach. O edukacji mówiły osoby słabosłyszące, jak również wykładowczynie zajmujące się nauczaniem osób g/Głuchych i słabosłyszących. Dzięki czemu można było poznać obie perspektywy i wymienić się spostrzeżeniami czy doświadczeniami. Wśród prelegentów i prelegentek w tym dniu znaleźli się m.in.:

  • hab. Ewa Domagała Zyśk, prof. KUL, której tematem wystąpienia było (ang). „Multilinguals. On the perspectives of language learning for the hard of hearing in hybrid” (pl. „Wielojęzyczni. O perspektywach nauki języka dla osób słabosłyszących w edukacji hybrydowej”);
  • Anna Nabiałek, Marta Rudnicka, UAM Poznań, - „How to teach Deaf and HoH students a foreign language: language learning and identity – is there a link?” (pl. Jak uczyć głuchych i słabosłyszących języka obcego: nauka języka i tożsamość – czy istnieje jakieś połączenie?);
  • Claire Sabler Landesman (European Federation of Hard of Hearing, Austria) – ang. „The importance of language learning for children from the perspective of a HoH teacher/counsellor of children diagnosed with reading and writing issues”(pl. Znaczenie nauki języka dla dzieci z perspektywy nauczyciela/doradcy HoH dzieci z rozpoznaniem problemów z czytaniem i pisaniem).

Po wszystkich 10 prezentacjach odbyła się intensywna dyskusja, podczas której głos zabrali m.in.  rodzice osób słabosłyszących, nauczyciele, ale też osoby słabosłyszące, które podzieliły się niezwykle intymnym i osobistym doświadczeniem życia ze słabosłyszeniem.

Podczas dyskusji padły słowa:

  • „...na początku myślano, że jestem osobą upośledzoną umysłowo";
  • „... trudno było mi się odnaleźć w tym świecie osób słyszących”,
  • „... znam 11 języków obcych, a przecież (przez problemy ze słuchem) nie powinienem ich znać”.

Dyskusja z pierwszego dnia konferencji pokazała jak ważna i trudna jest droga edukacyjna, ale i tożsamościowa osób słabosłyszących. Tożsamość, była głównym tematem drugiego dnia konferencji.  

Drugi dzień konferencji

Kolejny dzień konferencji rozpoczął się również o godzinie 9:00, tylko tym razem odbywała się ona na Wydziale Chemii w UAM w Poznaniu. Tożsamość, kultura osób słabosłyszących, działanie organizacji skupiającej się na aktywnym działaniu społecznym, emocje i uczucia oraz trudności społeczno – psychologiczne osób słabosłyszących tego dnia były głównym tematem prezentacji.

Drugiego dnia konferencji zastanawialiśmy się nad tym: 

  1. Czy możemy mówić o istnieniu kultury osób słabosłyszących tak, jak mówimy o kulturze osób Głuchych?;
  2. Czy osoby słabosłyszące z różnych krajów posiadają wspólne cechy, które je identyfikują?
  3. Jakie są największe bariery komunikacyjne osób słabosłyszących?
Dominika Kopańska podczas prezentacji.
 
Wśród prelegentów i prelegentek znaleźli się m.in:
  • Lidia Best (Londyn, Anglia) – ang. „How can we advocate the rights to equitable education for Hard of Hearing People?" (pl. „W jaki sposób możemy bronić prawa do sprawiedliwej edukacji osób słabosłyszących?")
  • Bowen Tang (Vancouver, Kanada) – ang. „How do organizations influence the equality of life of students? Power of Community and Peer Support in Fostering Access and Inclusion” (pl. „Jak organizacje wpływają na równość życia studentów? Siła wsparcia społeczności i rówieśników w wspieraniu dostępu i integracji");
  • Jonathan Elebjork Wahlstrom (Sztokholm, Szwecja) – ang. „How do we do policy when we talk about hard of hearing? The problem of idetity (pl. „W jaki sposób prowadzimy politykę, gdy mówimy o osobach słabosłyszących? Problem tożsamości");
  • Maria Skoczyńska (Poznań, Polska) – ang. „In betweenness – HoH social/psychological/educational representation” (pl. „ Pomiędzy - reprezentacja społeczna/psychologiczna/edukacyjna osób słabosłyszących");
  • Dominika Kopańska (Lublin, Polska) – ang. „Autoetnographic approach in research on the identity of a hearing impaired person living on the border of two world: sound and sign language (pl. „Autoetnograficzne podejście w badaniach tożsamości osób słabosłyszących, żyjących na pograniczu dwóch światów: dźwięku i języka migowego").
Te dwa dni, oprócz tego, że były naprawdę intensywne i bogate w dyskusje, tak też były niezwykle ważne dla środowiska osób słabosłyszących. Było to pierwsze w Polsce spotkanie naukowe, w którym wzięły udział m.in. osoby słabosłyszące z całego świata, z którymi można było wymienić się wspólnymi doświadczeniami. Dzięki organizatorom, współorganizatorom tej konferencji osoby słabosłyszące poczuły się usłyszane, zrozumiane, ale też odpowiednio potraktowane i dopasowane. Co to znaczy? Była zapewniona pełna dostępność dla wszystkich osób uczestniczących w tym wydarzeniu!

(fot. na którym widać dostępność wydarzenia)

Dostępność wydarzenia

Dwa dni konferencji były w pełni dostępne, która wyglądała następująco:
  1. Była dostępna pętla indukcyjna;
  2. Każdy z gości mógł wypożyczyć słuchawki, by móc na bieżąco odsłuchiwać tłumaczenia symultanicznego z języka angielskiego na polski i na odwrót;
  3. Całość wydarzenia było tłumaczone przez 2 tłumaczki PJM;
  4. Był wysyłany sygnał obrazowy i dźwiękowy do Dostępni.eu, dzięki którym my-uczestnicy bierni i czynni wydarzenia mieliśmy dostęp do napisów w języku polskim, które były  wyświetlane na ekranie;
  5. Były dostępne dwie osoby, dzięki którym mieliśmy dostęp do napisów w języku angielskim, które również były wyświetlane na ekranie.

(fot. na którym widać dwie panie, które symultanicznie tłumaczyły z języka polskiego na angielski i z języka angielskiego na polski)

Organizatorom raz jeszcze gratuluję tego wydarzenia! 

Wydarzenie finansowane ze środków funduszu Unii Europejskiej projektu "Uczelnia otwarta dla wszystkich uczelnią na miarę XXI wieku"

POWR.03.05.00-00-A095/19

Partnerzy wydarzenia

  • EFHOH (European Federation of Hard of Hearing People); 

  • IFHOHYO (International Federation of Hard of Hearing Young People);

  • Fundacja Kultury Bez Barier;

  • Stowarzyszenie SUITA.


Uwaga: Wszystkie tytuły prezentacji były w języku angielskim. Robocze łumaczenia tytułów na język polski wystąpień, które są widoczne w tekście zostały wykonane przez Dominikę Kopańską. 

 

Dodaj komentarz

Uwaga, komentarz pojawi się na liście dopiero po uzyskaniu akceptacji moderatora | regulamin

Komentarze

  • PO KONFERENCJI
    Marek Kałużka
    28.04.2023, 14:10
    Jedno z najciekawszych – z całą pewnością – spostrzeżeń po tej poznańskiej konferencji jest takie: W pierwszym dniu konferencji 100% prelegentów (10 referatów, 11 osób) stanowiły kobiety, w drugim dniu 78% prelegentów (7 z 9 referatów i osób) to były panie, natomiast wśród słuchaczy – w dwóch uniwersyteckich aulach – odsetek kobiet wynosił, na moje oko, jakieś 80%. Jaki stąd płynie wniosek? Niedosłuch dotyka mężczyzn i kobiety chyba mniej-więcej po równo, bo dlaczego nie po równo? Skąd zatem taka ogromna dysproporcja płci podczas konferencji? Wśród prelegentów charakter tego zjawiska jest – być może – bliski temu, że podobna dysproporcja jest także wśród pedagogów i nauczycieli, zwłaszcza wśród polonistów, wśród logopedów, protetyków słuchu, psychologów, wśród tłumaczy języka migowego, wśród działaczy organizacji NGO, zwłaszcza działających w obszarze OzN. Dlaczego więc żaden mężczyzna z Polski nie miał tam nic do powiedzenia, do zreferowania? A może miał, i to nie jeden pan, ale... nie chciał występować z referatem? Albo ktoś jego nie chciał? A wśród publiczności – wśród konferencyjnych słuchaczy? Czy niedosłyszący mężczyźni są znacznie mniej zainteresowani tematyką niedosłuchu, języka, tożsamości, edukacji, dostępności, inkluzji, integracji albo pracy, odnoszącej się do osób z dysfunkcją słuchu? A może są zainteresowani tym panowie, ale nie na publicznej konferencji, lecz w indywidualnym kontakcie (książka, internet) z tymi tematami? A może niedosłyszący mężczyźni tak świetnie sobie w życiu radzą, że nie potrzebują brać udziału w takich wydarzeniach? Albo... tak źle sobie radzą, że nie mają chęci wzięcia udziału w takim evencie? Ewentualnie... może i chcieli wziąć w nim udział, ale ktoś ich nie dopuścił w większej liczbie, aniżeli te 20% ogółu? Ciekawe są takie dywagacje, nieprawdaż? :-)
    odpowiedz na komentarz
Prawy panel

Wspierają nas