Kolarstwo
Kolarstwo dla osób niepełnosprawnych
zostało rozwinięte do postaci dyscypliny sportowej przez
niewidomych cyklistów, którzy jeździli na tandemach. Jest też
stosunkowo młodą dyscypliną – na paraolimpiadzie pojawiło się po
raz pierwszy w Seulu, w 1988 roku.
Dziś na igrzyskach paraolimpijskich ścigają się kolarze z różnymi
rodzajami niepełnosprawności, na odpowiednio dobranych do ich
możliwości rowerach – dwu i trzykołowych, a także napędzanych siłą
rąk.
Oprócz podziału na klasy wynikającego z różnych rodzajów
niepełnosprawności, funkcjonuje podział na kolarstwo szosowe i
torowe.
Podczas wyścigów szosowych zawodnicy konkurują ze sobą na
dystansach wytrzymałościowych o długości od 3 do 120 km. Na
welodromie kolarze ścigają się na torze o długości 250, lub 333,33
m, na dystansach 1, 3 i 4 tysiące metrów, oraz w sprincie. Kolarze
niewidomi startują na tandemach z widzącym pilotem.
Komentarze
brak komentarzy
Polecamy
- Rondo im. Piotra Pawłowskiego - Twórcy Integracji [GALERIA]
- Aktywnie szukaj pracy z Centrum Integracja Warszawa
- Integracja 1/2024 (PDF podstawowy i PDF dostępny)
- Projektowanie dla wszystkich – standard codzienności. Fundacja Integracja oraz spółka biurowa Skanska publikują poradnik o projektowaniu bez barier
Co nowego
- W ciągu trzech lat od uruchomienia badań przesiewowych w 2021 roku w kierunku SMA potwierdzono rdzeniowy zanik mięśni u 100 noworodków
- Warszawa: Spotkania w ramach programu Blisko Bliskich w maju
- 5 maja urodziły się w Polsce KOMFORTKI!
- Łukasz Krasoń: osoby korzystające z koncentratorów tlenu otrzymają dopłatę do prądu
- Więcej niż praca. Alternatywa dla ludzi z pasją i misją
Dodaj komentarz