>Pfron twierdzi, że program był nieefektywny i nie pomógł w zwiększeniu
>zatrudnienia przez osoby niepełnosprawne, więc proponuję przenieść środki na
>program "Telepraca i student II". Pfron zapomina jednak o dzieciach
>niepełnosprawnych, które również były ujęte w programie 'Sprawny dojazd'.
>Jesteśmy rodzicami dziecka niepełnosprawnego (dziecięce porazenie mózgowe) i
>decyzja Pfron pozbawiła nas ostatniej nadziei na zakup samochodu, który
>pozwoliłby nam na bezproblemowy dojaz na leczenie i rehabilitację. Sytuacja ta
>zwłaszcza dotyczy rodzin, które mieszkają na prowincji i by dojechać do
>specjalistów muszą pokonać jednorazowo kilkadziesiąt kilometrów. Kondycję
>finansową rodziny, w której jest dziecko niepełnosprawne (zwłaszcza
>wielodzietnej), koszty leczenia i rehabilitacji oraz codzienne dojazdy i
>całodobową opiekę nad dzieckiem zrozumieją tylko osoby, które to przeżyły. W
>ubiegłym roku Pfron dopuścił do składania wniosków nawet osoby z umiarkowanym
>stopniem niepełnosprawności, a w tym roku nie ma funduszy, więc może sposobem
>na to byłaby ostrzejsza weryfikacja wniosków przez Pfron. Zwracamy się głównie
>jako rodzice, by dano naszym dzieciom szanse na możliwie jak największe
>usprawnienie i dostęp do specjalistów. To bardzo przykre, kiedy daje się
>ludziom nadzieję, a później się ją odbiera, a największymi ofiarami kryzysu
>zostają ci, którzy zostali tak okrutnie doświadczeni przez życie.