Siedem pracowniczych grzechów głównych
Wielu z nas nie zastanawia się zbytnio nad nią, póki ją ma. Wyczekujemy z wytęsknieniem weekendu lub urlopu, aby od niej odpocząć. Nierzadko narzekamy na nią i na ludzi, z którymi ją dzielimy. Wrasta w nasze życie, w naszą codzienność. Nierozerwalnie. Pozornie nierozerwalnie... Do czasu, kiedy pracę mamy.
Wszystko się wali, kiedy ją tracimy. Zwłaszcza, gdy staje się to nagle i nic wcześniej na to nie wskazywało. Czasem po prostu nie dostrzegaliśmy niebezpieczeństwa jej utraty. Nie widzieliśmy czarnych chmur zbierających się nad głową. A przecież wystarczy mieć oczy szeroko otwarte.
Warto też sobie uświadomić, że bardzo często obecność tych czarnych chmur, zależy w dużej mierze od nas samych - od naszego zdrowego rozsądku i instynktu samozachowawczego. Bo przecież nie każda utrata zatrudnienia to wina kryzysu, braku zamówień czy nieudolnego kierownictwa. Rzecz oczywista, najłatwiej kierować oskarżenia pod adresem szefa lub sytuacji społeczno-gospodarczej. Czasami celnie. Bardzo często jednak nie do końca. Spójrzmy prawdzie w oczy - zdarza się, że tracimy pracę na własne życzenie.
Już od chwili podjęcia zatrudnienia w firmie wypracowujemy sobie wśród współpracowników i przełożonych opinię, markę. Jesteśmy oceniani i wartościowani - jak każdy inny pracownik i kolega, podwładny i przełożony. Sami przecież również, choćby podświadomie, dokonujemy oceny innych członków zespołu. Warto zatem prześledzić główne grzechy pracownicze, które w najmniej spodziewanym momencie mogą się na nas zemścić i stać się przyczyną utraty pracy. Lepiej uświadomić je sobie zawczasu. I doprawdy, nie jest tu istotny charakter naszej pracy ani pełnione stanowisko. Wszyscy jedziemy na tym samym wózku. Warto i należy nad sobą pracować.
Prześledźmy zatem typowe, pracownicze słabości i zastanówmy się, czy aby nie można nam przypisać któregoś z poniższych zachowań? Czy aby na pewno jesteśmy niczym żona Cezara - poza wszelkim podejrzeniem?
Głównych grzechów pracowniczych wyliczyć można więcej niż siedem, zajmijmy się jednak tą właśnie liczbą.
1. Spóźnialstwo
Główna wada wielu pracowników. Często przez nich samych
bagatelizowana - bo cóż znaczy tych kilka minutek spóźnienia,
czasem niewinne pół godzinki, może godzinka? Pies do wyprowadzenia,
korki na drodze, spotkanie znajomego na przystanku, impreza
poprzedniego wieczora. Ilu spóźnialskich, tyle wymówek. Musimy zdać
sobie sprawę, że nieprzestrzeganie ustalonych terminów, godzin,
spóźnianie się jest nie tylko dowodem lekceważenia innych ludzi,
ale także naraża pracodawcę na straty. Nie mówimy tutaj o
jednostkowych zdarzeniach z przyczyn losowych. Problemem dla
pracodawcy staje się nagminne spóźnianie pracowników. Płaci nam on
przecież za osiem, a w przypadku osób z umiarkowaną i znaczną grupą
niepełnosprawności - za siedem godzin pracy. Bardzo złym nawykiem
jest wcześniejsze wychodzenie z pracy, z nadzieją, że "i tak nikt
nie zauważy". Jest to jednak o wiele bardziej widoczne niż się
wydaje.
2. Lenistwo
Poświęcanie za dużo czasu na pogawędki, internet, wychodzenie do
sklepu czy robienie sobie zbyt wielu przerw na papierosa...
Powinniśmy pamiętać, iż Kodeks pracy gwarantuje nam
piętnastominutową przerwę śniadaniową w pracy (osobom z
umiarkowanym i znacznym stopniem niepełnosprawności do tego
kwadransa przysługuje dodatkowych 15 minut) i ten właśnie czas
należy do nas. Z reguły, rzecz jasna, większość pracodawców nie
stoi nad pracownikami z zegarkiem w ręku, niemniej kiedy przerwy z
założenia kilkunasto- czy kilkudziesięciominutowe przeradzają się w
kilkugodzinne - to jest już problemem. Tak dla przełożonych, jak i
współpracowników, gdyż bardzo często to oni zmuszani są do
dodatkowej pracy i nadrabiania zaległości, jakie się tworzą przez
lenistwo innych. Przykładem tej negatywnej cechy są zresztą również
spóźnianie się i wcześniejsze wychodzenie z pracy.
3. Alkohol, papierosy
Truizmem byłoby przypominanie, że praca i alkohol nie mogą iść w
parze. Przychodzenie do pracy w stanie wskazującym lub spożywanie
alkoholu w firmie to najprostsza droga do utraty zatrudnienia,
nawet w trybie dyscyplinarnym. Jest to rażące naruszenie obowiązków
pracowniczych. W przypadku wielu zawodów dochodzi do tego ryzyko
spowodowania zagrożenia życia i zdrowia własnego, współpracowników
oraz osób postronnych. Konsekwencje mogą być tragiczne i
nieodwracalne. Również dla sprawcy. Pracodawca w każdej chwili może
wezwać policję, aby ta przebadała delikwenta alkomatem. Pół biedy,
jeśli stanie się to przed spowodowaniem wypadku. Należy także
pamiętać, że wielu pracodawców nie toleruje palenia papierosów
przez pracowników na terenie firmy. Trudno ukryć niemiłe zapachy
towarzyszące obu nałogom.
4. Cwaniactwo
Przyjęło się je utożsamiać z zaradnością i sprytem. Owszem, są to
dobre cechy. Kiedy jednak przez "zaradność" i spryt pracownika
pracodawca traci, wówczas skutki dla sprawcy mogą być przykre. Od
cwaniactwa do naruszania prawa droga jest niedaleka. Nie warto
postępować tak na dłuższą metę, ponieważ skończyć się to może nie
tylko zwolnieniem dyscyplinarnym, ale również postępowaniem
prokuratorskim.
5. Plotkarstwo, obgadywanie innych
Niewinne plotkowanie jest stare jak świat, zaś wyrażanie
nieszkodliwych opinii jeszcze nikomu nie zaszkodziło. Problemem
jest, kiedy dotyczy np. szefa. Bardzo łatwo przekroczyć
granicę dobrego smaku i dobrych obyczajów. Plotkowanie, obgadywanie
przełożonych i współpracowników psuje atmosferę w pracy i bardzo
źle świadczy o osobie, która tak postępuje. Prędzej czy później
źródło plotek, niepochlebnych opinii zostaje ujawnione i taka osoba
przy nadarzającej się okazji może zostać zwolniona lub nie otrzymać
przedłużenia umowy o pracę.
6. Brak życzliwości
Ta cecha często idzie w parze z plotkarstwem. Podobnie jak my
oczekujemy od innych wsparcia i życzliwości, także inni oczekują
tego od nas. Nie tylko zresztą w relacjach służbowych. Zawiść,
arogancja, egoizm - to jedne z najgorszych cech człowieka. Przy
wykonywaniu większości zawodów niezbędne jest działanie zespołowe.
To fundament efektywności i profesjonalizmu. Życzliwość zatem jest
pożądana, ale i niezbędna. Jej braku nie należy mylić ze zdrową
rywalizacją. Ta, o ile ma miejsce w rozsądnych granicach i nie
narusza niczyjego dobra, jest ze wszech miar pozytywna.
7. Niechęć do rozwoju
Dawno już minęły czasy, kiedy człowiek zdobywał kwalifikacje
zawodowe raz na zawsze. Ukończenie najlepszego nawet kierunku na
najbardziej prestiżowej uczelni nie zwalnia nikogo z obowiązku
doskonalenia swego warsztatu pracy. Nauka, technologie, zasady
działania ewoluują, a dobry pracownik dba o swój rozwój. Czyni tak
nie tylko dla własnej, osobistej satysfakcji, ale i dla dobra
firmy. Wielu pracodawców, inwestując w pracowników, organizuje i
finansuje im szkolenia. Uchylanie się od udziału w nich jest bardzo
źle widziane i podobnie jak poprzednio opisane zachowania, jest
najszybszą drogą do rozstania się firmy z pracownikiem. Należy mieć
świadomość, iż uczestnictwo w kursach i szkoleniach jest
obowiązkiem dobrego pracownika. Bardzo dobrze widziana jest również
własna inicjatywa w tym zakresie, samodzielne wyszukiwanie sobie
szkoleń i kursów, samodoskonalenie się. Osoba, która nie stara się
być na bieżąco z nowinkami z branży, bardzo szybko zaczyna odstawać
od reszty zespołu i przestaje być w nim pożądana. Skutek tego jest
łatwy do przewidzenia.
Prześledziliśmy siedem głównych grzechów pracowniczych, które uszeregować można w dowolnej kolejności. W myśl przepisu artykułu 52 paragrafu 1 punktu 1 Kodeksu pracy, pracodawca może rozwiązać z podwładnym umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Takie zaś rozwiązanie umowy nie rokuje optymistycznie, jeśli chodzi o perspektywy szybkiego znalezienia nowego miejsca zatrudnienia. O ile, rzecz jasna, plotkarstwo czy brak życzliwości nie staną się przyczyną "dyscyplinarki", o tyle spożywanie alkoholu w miejscu zatrudnienia czy cwaniactwo - czynią taki finał negatywnych działań bardzo prawdopodobnym, z dużym negatywnych konsekwencji dla sprawcy.
Nie mamy wpływu na wszystko, co nas otacza. Bardzo często
przyczyna zwolnienia czy nieprzedłużenia umowy jest obiektywna
i nie zależy jedynie od nas. Jeśli jednak pragniemy zminimalizować
ryzyko utraty pracy, wystrzegajmy się wszystkich powyżej opisanych
zachowań. Dajmy sobie szansę na stabilne i satysfakcjonujące
zatrudnienie.
Wszystkie powyżej opisane niewłaściwe cechy i zachowania mają
oczywiście jednakowo negatywny skutek dla osób, które są sprawne,
jak i dla osób z niepełnosprawnością. O ile bowiem ci drudzy mają
wiele dodatkowych uprawnień pracowniczych, pamiętać także muszą o
pracowniczych obowiązkach. Te zaś są jednakie dla wszystkich,
którzy pracują.
Artykuł powstał w ramach projektu "Kampania informacyjna – Sprawni w pracy", współfinansowego ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy.
Dodaj odpowiedź na komentarz
Polecamy
Co nowego
- Rusza głosowanie na najlepszego i najpopularniejszego sportowca 2024 roku – tegoroczne #Guttmanny nadchodzą
- Seniorzy w artystycznym żywiole
- Wspólna lekcja wrażliwości. Premiera spektaklu „Brzydkie Kacząko”
- Jak muzyka pomaga przebodźcowanym dzieciom? Ciekawe wyniki badań z polskich przedszkoli
- Nawet 30 kilometrów do ginekologa? Nierówny dostęp do ginekologów w Polsce - jak miejsce zamieszkania łączy się z jakością życia Polek?
Komentarz